Danıştay 4. Daire 2016/13006 Esas 2021/3512 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/13006
Karar No : 2021/3512

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Grup Çelik Endüstriyel Ekipmanlar İnşaat OtomotivTurizm Makine Petrol Ürünleri Sanayi Ticaret Limited Şirketi

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, sahte fatura kullandığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen 2009/9 ila 12 dönemlerine ilişkin vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 213 sayılı Kanun'un 355/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; olayda, davacı şirket adına düzenlenen vergi/ceza ihbarnamelerinin, şirketin kanuni temsilcisi …'nun ev adresinde bu kişiye ulaşılamadığı gerekçesiyle 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 51. maddesi uyarınca mahalle muhtarı ile birlikte tutanak altına alınıp evrakın bir nüshası muhtara bırakılmak suretiyle tebliğ edildiği, ancak vergilendirme ile ilgili olup hüküm ifade eden tüm tebliğlerin, tebligat konusunda genel kanun olan 7201 sayılı Kanun hükümleri uyarınca değil, 7201 sayılı Kanun'un 51. maddesine göre özel kanun olan 213 sayılı Kanun'un tebliğe ilişkin hükümleri uyarınca yapılması gerektiği, bu haliyle 213 sayılı Kanun'da öngörülen usule uyulmadan ihbarnamelerin 7201 sayılı Kanun hükümleri uyarınca tebliğinin yapılmaya çalışılmasının söz konusu tebligatı hukuken geçersiz kıldığı, 2009 yılına ait vergi ve cezalar için vergi alacağının doğduğu yılı takip eden beş yıllık zamanaşımı süresi içinde davacı şirkete usulüne uygun tebliğ edilmediği anlaşıldığından dava konusu vergi ve cezaların tarh zamanaşımına uğradığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, 7201 sayılı Kanun'un 32. maddesinde, tebliğin usule aykırı yapıldığı hâllerde dahi muhatabının tebliğe muttali olmuş ise muteber sayılacağının düzenlendiği, 2009 takvim yılında davacının sahte belge kullandığının tespit edildiği, bunun üzerine ilgili dönem matrahlarının 213 sayılı Kanun'un 30/4. maddesi uyarınca re'sen takdir edildiği, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.