MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin, davalı işyerinde 04/10/2011 - 10/01/2014 tarihleri arasında, aylık 1.000,00 TL ücretle çalıştığını, günlük 8 saatlik çalışma süresinin dışında 3-4 saat daha fazla çalışma yaptığını, dönem dönem çalışmasının gece saat 2" ye kadar devam ettiğini, araç sürücüsü olarak işe alınan müvekkiline, ikinci bir işçi tarafından yapılması gereken araçtan gazoz ve kola kasalarının indirme ve bindirme işlerinin de yaptırıldığını, günlük 14-15 saat tek başına çalışılmasının istendiğini, müvekkilinin bu çalışma şartlarını kabul etmemesi üzerine işten çıkarıldığını, hatta sonrasında işyeri müdürü tarafından telefonla küfür ve tehdit edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle;davacının 04/10/2011 tarihinde çalışmaya başladığını, müvekkili şirketin Pepsi markalı içecek firmasının piyasadaki toptan alıcıları tarafından sipariş edilen ürünlerin depolanması, dağıtımı ve yapılan satışların tahsili ile iştigal etmekte olduğunu, davacının da plasiyer olarak görev yaptığını, plasiyerlerin belli hedeflerin gerçekleşmesi halinde prime hak kazandığını, banka kayıtlarından davacıya ödenen primlerin görüleceğini, işyerinde elden ödeme olmadığını, tüm ödemelerin bankadan yapıldığını, davacının 10/01/2014 tarihinde 3.bir yardımcı işçi olmaksızın çalışmayacağını belirttiğini, üstlerinin kendisini ikaz etmesi üzerine"tazminatımı vererek beni işten atın, ben bu işi yapmıyorum" diyerek işyerini terk ettiğini, takip eden günlerde de işe gelmediğini, davacının iddia ettiği gibi fazla mesai yapmadığını, iş akdinin 5.1.maddesinde yıllık 270 saate kadar olan fazla çalışmanın aylık ücrete dahil olduğunu savunarak,davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece özetle; SGK kayıtları,toplanan delillerin değerlendirilmesinde;davacının 04/10/2011-10/01/2014 tarihleri arasında, günlük brüt 46,52 TL ücret karşılığı, prim, erzak, yemek ve servis sosyal haklarından faydalanarak davalı işyerinde çalıştığının anlaşıldığı,davacı, günlük 8 saatlik çalışma süresinin dışında 3-4 saat daha fazla çalışma yaptığını, dönem dönem çalışmasının gece saat 2 ye kadar devam ettiğini, araç sürücüsü olarak işe alınan müvekkiline, ikinci bir işçi tarafından yapılması gereken araçtan gazoz ve kola kasalarının indirme ve bindirme işlerinin de yaptırıldığını, günlük 14-15 saat tek başına çalışılmasının istendiğini, müvekkilinin bu çalışma şartlarını kabul etmemesi üzerine işten çıkarıldığını, hatta sonrasında işyeri müdürü tarafından telefonla küfür ve tehdit edildiğini iddia ettiği,davalı, davacının 10/01/2014 tarihinde 3.bir yardımcı işçi olmaksızın çalışmayacağını belirttiğini, üstlerinin kendisini ikaz etmesi üzerine "tazminatımı vererek beni işten atın, ben bu işi yapmıyorum" diyerek işyerini terk ettiğini, takip eden günlerde de işe gelmediğini savunduğu,davacı, 10/01/2014 tarihli ilk dava dilekçesinde, 10/01/2014 tarihinde işi kendisinin bıraktığını ifade ettiği,dosya kapsamından, davacının çalışma şeklinde değişiklik yapıldığına ilişkin somut bir delile rastlanmamış olup, davacının iş akdini haklı bir neden olmaksızın feshettiği anlaşılmakla, davacının kıdem ve ihbar tazminatı hakkı talebinin reddine,davacı, fazla çalışmalarının bulunduğunu ve karşılığının ödenmediğini iddia ettiği,tanık anlatımlarından davacının haftanın 6 günü yaz aylarında 08.00-19.00, kış aylarında 08.00-17.00 saatleri arasında çalıştığı, Nisan-Eylül döneminin yaz, diğer aylarının kış sezonu olarak kabul edildiği, davacının yaz aylarında 15 saat, kış aylarında 3 saat fazla çalışmasının bulunduğu anlaşılmıştır. Bu günlerde çalışmanın karşılığının ödendiğinin ispatı yazılı belge koşulu ile davalı üzerinde olduğu,ücret bordrolarının incelenmesinde, 2013 Nisan, Mayıs, Haziran, Temmuz dönemlerinde fazla mesai tahakkuku yapıldığı ve karşılığı olan ücretin %50 zamlı olarak ödendiğinin görüldüğü, bu sebeple davacının yaz sezonunda haftalık 10 saat fazla mesai yaptığının anlaşıldığı,davacının kıdem ve ihbar tazminatı alacağı taleplerinin reddi ile, fazla mesai ücreti alacağının kabulüne, fazla mesai ücreti alacağında %20 hakkaniyet indirimi uygulanarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı ve davalı vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre,taraf vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta davacının iş akdini işyerini terk suretiyle eylemli olarak kendisinin feshettiği,fesih tarihi itibariyle hak edildiği halde ödenmemiş fazla mesai ücreti alacağının bulunduğu,buna göre davacı işçinin iş akdini fesihte haklı olduğu gözetilerek; mahkemece kıdem tazminatı talebinin kabulü yerine reddi hatalıdır.
3-Davacı vekilinin 07.05.2014 tarihinde ıslah adı altında verdiği ve dava dilekçesinin açıklaması mahiyettindeki dilekçesini harçlandırmadığından bu dilekçenin ıslah olarak kabulü mümkün değildir.
İlk dava dilekçesinde fazla mesai ücreti talebi olmayıp, fazla mesai ücreti alacağı ilk defa 14.12.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile talep edildiğinden hüküm altına alınan brüt 2.213,60 TL fazla mesai ücreti alacağının tamamına ıslah tarihi olan 14.12.2105 tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 17.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.