Danıştay 4. Daire 2016/10647 Esas 2021/3685 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/10647
Karar No : 2021/3685

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Belediye Başkanlığı

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının, yaptığı konut ve dükkan satışı, büfe, kafeterya, otopark gibi sosyal tesis şeklinde nitelendirilen gayrimenkullerin kiraya verilmesi faaliyetlerinde bulunduğundan bahisle 01/01/2012 tarihi itibariyle adına tesis edilen kurumlar vergisi ve kurum geçici vergisi mükellefiyetinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; Danıştay’ın yerleşmiş içtihadıyla “devamlı olarak uğraşma” koşulunun; bir vergilendirme döneminde birden çok kez bu işlemlerin yapılması yahut birden fazla vergilendirme döneminde işlem yapılmasını ifade ettiği, davacının ihtilaf konusu 2012-2014 yılları arasında 3 işyeri ile 21 ahşap ev sattığı ve 38 gayrimenkul kiralama işlemi yaptığı, birden çok vergilendirme döneminde yapılan çok sayıdaki alım-satım faaliyetinde devamlılık unsurunun mevcut olduğu ve 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 1. maddesinde belirtildiği üzere iktisadi kamu kuruluşlarının kurum kazançlarının kurumlar vergisine tabi olduğu, aynı Kanunun 2. maddesinin 3. fıkrasında tanımlanan ve 6. fıkrasında nitelikleri sayılan hususlara göre Belediye bünyesinde iktisadi kamu kuruluşu kurulduğu anlaşıldığından, davacının söz konusu faaliyeti nedeniyle adına tesis edilen mükellefiyette hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Faaliyetlerin devamlılık arz etmediği, belirli bir hacmi olan ticari faaliyet olarak iktisadi kamu işletmesi olmadığı, mükellefiyeti gerektirecek kurum kazancı bulunmadığı ve tesis edilen mükellefiyetin yasal dayanaktan yoksun olduğu, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3- 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 30/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.