MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti, resmi tatil ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 04/10/2006-14/06/2008 tarihleri arası davalıya ait işyerinde asgari ücretle çalıştığını, evlilik nedeniyle iş akdini feshettiğini iddia ederek fazla mesai, resmi tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesi talep edilmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddia ettiği gibi işyerine giriş tarihinin 04/10/2006 değil, 17/01/2007 olduğunu, SSK kayıtlarının da bunu doğruladığını, davacının çalıştığı süre boyunca resmi tatillerde ve hafta sonlarında çalışmadığını, ayrıca haftalık çalışmasının 45 saati geçmediğini, tüm ücret bordrolarının davacı tarafından itirazi kayıt koymaksızın imzalandığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Hüküm süresi içerisinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
Olağan dışı fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil iddialarını ispatla yükümlü olan işçi somut olayda bu iddiasını kanıtlayamamıştır.
Dosyada davacının iddialarının ispatı için dinlenen tanıklar işyeri çalışanı olmadığı gibi çalışma düzenini bilebilecek kişiler de değildir. Bu durumda davacının olağan dışı fazla mesai ve resmi tatil çalışmasını ispatlayamadığı gözönüne alınmaksızın yetersiz gerekçeyle bu taleplerin kısmen kabulüne karar verilmesi hatalı olup hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.