Danıştay 13. Daire 2021/2352 Esas 2021/2887 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2021/2352
Karar No:2021/2887

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Petrol Ürünleri Taşımacık Sanayi ve Ticaret A.Ş.

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Kurumu

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Dağıtıcı lisansına sahip davacı şirkete bayisinin otomasyon sisteminin doğru ve tutarlı veriler içermediği ve bayide tespit edilen aykırılıkların Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu'na (Kurum) bildirilmediğinden bahisle 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu'nun 7. maddesinin altıncı fıkrası ile 1240 sayılı Kurul kararına aykırı davranıldığından bahisle anılan Kanun'un 19. maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendinin (3) numaralı alt bendi uyarınca 1.220.624,00-TL idari para cezası verilmesine ilişkin ... tarih ve … sayılı Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu (Kurul) kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesi'nce verilen … tarih ve E:… K:… sayılı kararda; davacının bayisine ait istasyonda kurulu bulunan otomasyon sisteminin doğru ve tutarlı veriler içermediği, bayide tespit edilen aykırılıkları Kurum'a bildirmeyerek mevzuatla belirlenen yükümlülüklerini tam olarak yerine getirmediği, her ne kadar 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu'nda dava konusu fiile uygulanacak idari para cezası miktarlarında işlem tarihinden sonra bir değişiklik yapılmış ise de söz konusu değişiklikle anılan Kanunun 7. maddesinin ihlali halinde, ilgililere bir milyon iki yüz elli bin Türk Lirası'ndan az olmamak ve altı milyon iki yüz elli bin Türk Lirası'nı geçmemek üzere fiilin işlendiği tarihten bir önceki yılda ilgili lisansa konu petrol piyasası faaliyetine ilişkin net satış hasılatının binde onikisi oranında idari para cezası uygulanacağının hükme bağlandığı, dava konusu para cezası miktarının ise yeni uygulamada alt sınır olarak belirlenen para cezasından daha az miktar içermesi sebebiyle lehe düzenlenen bir uygulama bulunmadığı ve fiil tarihinde mevcut olan miktarın uygulanması gerektiği, dağıtıcı lisansına sahip davacı hakkında 5015 sayılı Kanun'un 19. maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendinin (3) numaralı alt bendi uyarınca idarî para cezası verilmesine ilişkin dava konusu Kurul kararında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesince; istinaf başvurusuna konu İdare Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, ön araştırma ve soruşturma usulünün uygulanmadığı, idari yaptırıma konu fiilin şüpheye yer bırakmayacak şekilde somutlaştırılması gerektiği, otomasyon sistemine ilişkin yükümlülüklerin ihlaline ilişkin isnat edilen fiil kanunda belirlenmiş soyut kurala uygun olmadığından tipiklik unsurunun gerçekleşmediği, dağıtıcı lisansı sahibinin sorumluluğunun otomasyon sisteminin kurulması ve işletilmesinden ibaret olduğu, bunun dışında bayinin muhasebe kayıtlarındaki aykırılıklardan dağıtıcının sorumlu tutulamayacağı, idari yaptırımlarda kıyas yapılarak sorumluluğun genişletilemeyeceği, somut olayda ilgili mevzuatta arıza olarak ifade edilen hususların Kurum tarafından otomasyon sistemine ilişkin yükümlülüklerin ihlali olarak değerlendirildiği, dava konusu işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 17. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca davacının duruşma istemi yerinde görülmeyerek ve dosya tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare mahkemesi kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin İdare Mahkemesi kararına yönelik olarak yapılan istinaf başvurusunun reddi yolundaki ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, anılan Bölge İdare Mahkemesi kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın davacıya iadesine,
5. Kullanılmayan …-TL yürütmeyi durdurma harcının istemi hâlinde davacıya iadesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... İdare Mahkemesine gönderilmesine, 15/09/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.