Danıştay 4. Daire 2020/4167 Esas 2021/4071 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/4167
Karar No : 2021/4071

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : …Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : Tasfiye Halinde …Taşımacılık İnşaat Turizm Hizmetleri Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura düzenlemek suretiyle komisyon geliri elde edildiğinden bahisle takdir komisyonu kararına istinaden re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı 2008 yılı kurumlar vergisi ile 2008/1-3,4-6,7-9,10-12. dönemleri geçici vergilerin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; Danıştay bozma kararı üzerine davacı şirketin düzenlemiş olduğu faturaların sahte olduğuna ilişkin somut bir tespit bulunmadığından davacı şirketin sahte fatura düzenleme nedeniyle komisyon geliri ettiğinden bahisle davacı şirket adına re'sen tarh olunan üç kat vergi ziyaı cezalı 2008/1-3, 4-6, 7-9, 10-12 dönemleri geçici vergi ile 2008 yılı kurumlar vergisinde hukuka uyarlık görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Yapılan tarhiyatın hukuka uygun olduğu, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 30. maddesinde, re'sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması şeklinde tanımlanan maddenin ikinci fıkrasının altıncı bendinde de; tutulması zorunlu olan defterlerin veya verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunması halinde vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitinin mümkün olmadığı kabul edilmiş, 31. maddesinde ise; takdir komisyonunca belli edilen matrah veya matrah kısmının takdir kararına bağlanacağı ve takdirin müstenidatı ve takdir hakkında izahatın takdir kararlarında bulunması gereken malumat arasında olduğu belirtilmiştir.
Anılan kanunun 72.maddesinde takdir komisyonlarının kuruluşu, 74. maddesinde komisyonun görevleri, 75. maddesinde de yetkileri belirtilerek ilk fıkrasında, 72. maddenin birinci fıkrasına göre kurulan takdir komisyonunun 74. maddedeki görevleri dolayısıyla bu kanunda yazılı inceleme yetkisine haiz olduğu düzenleme altına alınmıştır.
Davacı hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporunda; davacının 26/09/2007 tarihinde taşımacılık işiyle uğraşmak üzere mükellefiyet tesis ettirdiği, 23/12/2009 tarihi itibariyle tasfiyeye girdiğinin ticaret sicil gazetesinde ilan edildiği, 31/07/2012 itibariyle vergi dairesince mükellefiyetinin re'sen terk edildiği, 10/10/2007 tarihli yoklamada çalışanının olmadığı, iş yerinin kiralanmak suretiyle kullanıldığı, faaliyet konusunun servis taşımacılığı olduğu, 16/12/2008 tarihli yoklamada iş yerinde muhtelif büro malzemelerinin olduğu, 9 işçi çalıştırdığı, 31/01/2013 tarihli yoklamada adresin kapalı ve boş olduğu, çevreden sorulduğunda mükellefin tanınmadığı, 01/08/2012 tarihinde defter belge isteme yazısı tebliğ edildiği halde cevap verilmediği, yapılan Ba-Bs analizlerinde mükellefin 2008 yılında 4.157.378,00 TL satış beyan ettiği, buna karşılık başka mükelleflerin mükelleften 6.172.234,00 TL mal hizmet alımında bulunduğu, 2009 yılında ise 3.927.312,00 TL satış beyan ettiği, buna karşılık başka mükelleflerin 7.012.822,00 mal hizmet alımında bulunduğu, 2008 yılında 4.420.126,00 TL mal hizmet alımında bulunmasına rağmen başka mükellefler mükelleften 10.000,00 TL satımda bulunduğu, 2009 yılında 60 ayrı firma ve şahıs 522 belge karşılığında 7.012.822,00 TL tutarında mal ve hizmet aldıklarını beyan ettikleri buna karşın mükellefin 36 ayrı firma ve şahsa 336 belge karşılığı 3.927.312,00 TL mal ve hizmet sattığını beyan ettiği, 2009 hesap dönemi Ba bildiriminde 19 ayrı mükelleften 624 belge karşılığı 4.229.632,00 TL mal hizmet alımında bulunduğunu bildirmesine rağmen, mükellef kuruma 1 mükellef 5 belge karşılığı 14.187,00 TL mal ve hizmet sattığını beyan ettiği, mükellefin Ba bildirim ile mal ve hizmet alım bildiriminde bulunduğu firmalar hakkında olumsuzlukların bulunduğu, mükellefin alım bildirdiği ve haklarında olumsuz tespit bulunmayan yüksek cirolu diğer firmalardan 3 tanesi hakkında karşıt inceleme yapıldığı, yapılan karşıt incelemelerde söz konusu firmaların mükellef ile ticari ilişkilerinin bulunmadığı, şirket tarafından mükellefe mal ve hizmet teslimi yapılmadığı ve herhangi bir satış faturası düzenlenmediği, bu nedenle Bs bildirimi ile satış bildiriminde bulunmadıklarının tespit edildiği değerlendirildiğinde mükellefin böylesi yüksek cirolara ulaşacak teknik yeterliliğinin olmadığı belirtilerek raporun sonuç kısmında bu firmanın 2008 ve sonraki yıllarda düzenlediği faturaların sahte olduğu tespitlerine yer verilmiştir.
Yukarıda belirtilen tespitlerin bir bütün halinde değerlendirilmesinden, anılan mükellefin Ba-Bs formlarının uyumsuz olduğu, alım yapılan firmalar hakkında olumsuzlukların bulunduğu, belirtilen ciroları yapacak ticari organizasyonunun (şube, işçi, mal ve hizmet alımı vb.) bulunmadığı dikkate alındığında uyuşmazlık konusu dönemde şirketin gerçek bir faaliyetinin bulunmadığı, mahkemece komisyon geliri yönünden tarhiyatın esası incelenerek karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmış olup, aksi yöndeki Mahkeme Kararında hukuki isabet görülmemiştir.
Mahkemece yeniden verilecek kararda, üç kat vergi ziyaı cezası uygulanması için gerekli şartların oluşup oluşmadığı araştırılarak ve geçici vergi aslı yönünden yeniden bir karar verilmesi gerekmektedir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 15/09/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.