MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya kapsamına ve oluşa göre; sanık ..."ın kendisine ait aracı olay günü başkasına kiraladığını belirterek atılı suçu işlemediğini savunmuş ise de; olay tarihinde aracın suça konu yere yakın yerde görüntülerinin tespit edildiği ve sanığın aracı kiraladığı kişinin kimlik bilgilerini açıklayamadığı, sanığın araçta sanıklar ..., ... ve ..."yı bekleyerek önceden anlaşmak suretiyle birlikte hareket ettiklerinin anlaşılması karşısında; fikir ve eylem birliği içinde hareket ederek suça doğrudan iştirak eden sanık ... hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 37/1. maddesi yerine, aynı Yasa"nın 39/2. maddesi ile uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,


1-Sanıklar ... ve ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının bozma suçundan 5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesi uyarınca hükmolunan 9 ay hapis cezasından, aynı Kanun"un 119/1-c maddesi uyarınca bir kat oranında artırım yapılırken 18 ay hapis cezası yerine, hesap hatası sonucu 1 yıl 6 ay hapis cezasına karar verilmesi suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesi uyarınca hükmolunan 9 ay hapis cezasından, aynı Kanun"un 119/1-c maddesi uyarınca bir kat oranında arttırım yapılarak, sanığın 18 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- İddianamede hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından sanık ... hakkında TCK’nın 39/2. maddesinin uygulanması talep edildiği halde bu maddenin uygulanmaması ihtimaline binaen ek savunma hakkı tanınmadan CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
b-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının bozma suçundan 5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesi uyarınca hükmolunan 9 ay hapis cezasından, aynı Kanun"un 119/1-c maddesi uyarınca bir kat oranında artırım yapılırken 18 ay hapis cezası yerine, hesap hatası sonucu 1 yıl 6 ay hapis cezasına karar verilmesi suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
c- Sanık ...’nın tekerrüre esas alınan ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/11/2008 tarih ve 2008/209 Esas 2008/490 Karar sayılı, 17/09/2009 tarihinde kesinleşen ilamında iki ayrı suçtan hükümlülük kararı bulunması karşısında; 5275 sayılı Yasa"nın 106/2. maddesi gözetilerek, en ağır cezaya ilişkin 5237 saylı TCK"nın 142/1-b maddesindeki hırsızlık suçu nedeniyle hükmolunan 3 yıl 9 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerekirken, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması ile yazılı şekilde karar verilmesi,



Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.