Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
3095 sayılı yasanın 4489 sayılı yasa ile değişik 2. maddesinde (Bir miktar paranın ödenmesinde   temerrüde düşen borçlu, sözleşme ile aksi kararlaştırılmadıkça, geçmiş günler için 1 inci maddede belirlenen orana göre temerrüt faizi ödemeye mecburdur.T.C. Merkez Bankasının önceki yılın 31 Aralık günü kısa  vadeli avanslar için uyguladığı faiz oranı, yukarıda açıklanan miktardan fazla  ise, arada sözleşme olmasa bile ticari işlerde temerrüt faizi bu oran üzerinden istenebilir. Söz konusu avans faiz oranı, 30 Haziran günü önceki yılın   31 Aralık günü uygulanan avans faiz oranından beş puan veya daha çok farklı  ise yılın ikinci yarısında bu oran geçerli olur) hükmüne yer verilmiştir.
Mahkemece  hükme esas alınan bilirkişi raporunda T.C. Merkez Bankasının avans faiz oranlarına göre hesaplama yapılmış ise de,faiz oranlarının yukarıda belirtilen yasa hükümlerine uygun olarak belirlenmediği ve T.C. Merkez Bankasının faiz değişim tarihleri esas alınarak hesaplama yapıldığı tesbit edilmiştir.
O halde Mahkemece 3095 sayılı yasanın 2. maddesi hükmü doğrultusunda yılın ilk ve ikinci yarısı uygulanması gerekli avans faiz oranları belirlenmek  suretiyle 12.3.2007 ile 3.9.2007 tarihleri arasında uygulanması gereken faiz oranının %29 olduğu da gözetilerek ve yukarıda yapılan açıklamada dikkate alınarak BK.nun 84.maddesi uyarınca kısmi ödemelerin mahsup edilmesi suretiyle borçlunun hesap tablosuna itirazı hakkında bir karar verilmesi gerekirken bu ilkelere uygun düşmeyen bilirkişi raporu esas alınarak yazılı şekilde sonuca gidilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 26.01.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.