Tehdit ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından sanık ..."ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/2-a ve 116/1-4. maddeleri gereğince 2 yıl ve 1 yıl hapis cezaları ile cezalandırılmasına, cezalarının anılan Kanun"un 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2013 tarihli ve 2012/274 esas, 2013/396 sayılı kararı ve Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 10.07.2017 gün ve 94660652-105-67-5508-2017-KYB sayılı istemleri, ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/07/2017 günlü ve 2017/43550 sayılı tebliğnamesiyle bozma düşüncesiyle daireye gönderilmiş olduğu görülmekle, dosya incelendi:
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141/3, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 34/1 ve 230. maddeleri gereğince mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay"ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçede iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesinin belirtilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden Anayasanın ve 5271 sayılı Kanun"un amir hükümlerine aykırı şekilde gerekçesiz hüküm kurulmasında isabet görülmediğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
1-Olay
Dosya kapsamına göre, sanık ..."ın tehdit ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/2-a ve 116/1-4. maddeleri gereğince 2 yıl ve 1 yıl hapis cezaları ile cezalandırılmasına, cezalarının anılan Kanun"un 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2013 tarihli ve 2012/274 esas, 2013/396 sayılı kararında, Anayasasının 141/3, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 34/1 ve 230. maddeleri gereğince mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay"ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçede iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesinin belirtilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden Anayasanın ve 5271 sayılı Kanun"un amir hükümlerine aykırı şekilde gerekçesiz hüküm kurulmasında isabet görülmediğinden Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2013 tarihli kararının kanun yararına bozulması istemine ilişkin olduğu anlaşılmıştır.
2-Hukuksal Değerlendirme
Dosya kapsamı ve kanun yararına bozma istemi incelenerek birlikte değerlendirildiğinde, sanık ... hakkında tehdit ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından açılan dava üzerine yürütülen yargılama sonucunda kurulan hükmün gerekçesinde, açılan dava ve hükümle ilgili olmayacak şekilde, başka bir olay anlatılarak, hüküm kurulan suçlarla ilgili hiç bir değerlendirme ve gerekçeye yer verilmediğinin anlaşıldığı,
Anayasanın 141, CMK’nın 34 ve 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının sanıkları, mağdurları, Cumhuriyet Savcısını ve herkesi inandıracak ve Yargıtay denetimine imkan verecek biçimde olması gerekir.
Yargıtay’ın gerekçelerde tutarlılık denetimini yapabilmesi için; kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ile mağdur ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin, hangi anlatımın ne gerekçeyle diğerine üstün tutulduğunun açık olarak hükmün gerekçesine yansıtılması ve mahkemece ulaşılan vicdani kanı sonucunda sanığın hangi fiillerinin suç sayıldığı açıklandıktan sonra kabul edilen bu fiillerin hukuki nitelendirilmesinin yapılması, cezada artırım ve indirim gerektiren nedenlerin kanuni bağlamda tartışılarak hüküm kurulması gerekir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 289. maddesinin (g) fıkrasında da hükmün 230 uncu madde gereğince gerekçeyi içermemesi, hukuka kesin aykırılık halleri arasında sayılmıştır.
Anayasa Mahkemesinin bireysel başvuru üzerine verdiği, B.No: 2013/3672, 30.12.2014 tarih; B.No: 2014/5909, 25.03.2015; B.No: 2014/1292, 10.06.2015 tarih; B.No: 2014/13062, 30.03.2016 tarihli kararlarında da başvurucuların Anayasa"nın 36. maddesinde güvence altına alınan "gerekçeli karar" hakkının ihlal edildiğine karar verilmiştir.
İnceleme konusu somut olayda; Mahkeme gerekçesinde .mağdurların ve sanığın anlatımlarına yer vermiş ancak, hüküm kurulan suçlarla ilgili hiç bir değerlendirmeye, suçların delilleri ve sabit kabul edelin eylemlerle ilgili mahkemenin kabulüne, bunun gerekçelerine yer vermediği anlaşılmış bulunmakla, bu itibarla, ilk istem yazısında ileri sürülen talep yerinde görülmüş olduğundan, Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2013 sayılı tarihli kararının kanun yararına bozma isteminin yerinde olduğu anlaşılmaktadır.
3-Sonuç ve Karar
Yukarıda açıklanan nedenlerle,
Kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/06/2013 tarihli ve 2012/274 esas, 2013/396 karar sayı ile verilip kesinleşen kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca aleyhte etki etmemek üzere BOZULMASINA, bozma nedenine göre, sonraki işlemlerin, CMK"nın 309/4-b maddesi gereğince mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 12/10/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.