MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : Alacaklıyı Zarara Uğratmak için Mevcudu Eksiltmek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
İİK"nın 351. maddesindeki, şikayetçinin dilekçe veya beyanında göstermiş olduğu delillerle bağlı olduğuna ilişkin düzenleme dikkate alındığında, şikayetçi vekilince verilen şikayet dilekçesinde, borçlu şirketin adresi terk ettiğini, adreste başka bir dersanenin bulunduğunu, borçlu şirket yetkilisinin şirkete ait mallarını şirket adresinden çıkartarak alacaklı vekil edenin alacağını almasına engel olduğu iddasıyla şikayette bulunulduğu, fakat açık ve net olarak sanığın hangi eylemleri ile alacaklıyı zarar uğratmak için mevcudu eksilttiği hususunda somut bir iddiada bulunulmadığı ve hakimin re"sen araştırma zorunluluğu da bulunmadığından, şikayet dilekçesinde gösterilen İİK"nın 331. maddesindeki suçun unsurlarının dosya kapsamına göre oluşmadığı anlaşıldığından sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine dair karar verilmesi,
Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’da cezaların içtimaı müessesine yer verilmediği ve bu hususun infazda gözetilebileceği açıklığı karşısında para cezalarının içtimaına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/06/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.