MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 21/02/2003 tarihinde davalı işyerinde çalışmaya başladığını, 03/08/2009 tarihinde fazla çalışma, bayram ve tatillerde çalışma ücretlerinin ödenmemesi, yıllık izinlerinin kullandırılmaması, sigorta primlerinin gerçek ücret üzerinden ödenmemesi sebepleriyle davacının iş akdinin haklı nedenle feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 07/06/2003 tarihinde çalışmaya başladığını, iş akdinin devamsızlık nedeniyle feshedildiğini, alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece davacının ücreti aylık 1050 TL/net kabul edilerek işçilik alacakları buna göre hüküm atına alınmıştır. Oysa davacı tanığı ... beyanında haftalık 200 TL ücret ödendiğini beyan etmiş, ücret araştırmasından da ilgili sendika tarafından aylık 750-800 TL ücret bildirilmiştir. Bu itibarla birbirini doğrulayan bu deliller doğrultusunda işçinin ücreti saptanarak işçilik alacakları hesaplanıp hüküm kurulması gerekirken, davacı tanıklarından sadece birinin soyut beyanına dayalı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
3-Mahkemece yıllık izin ücretine yasal faiz yerine mevduata uygulanan en yüksek banka faizine hükmedilmesi isabetsizdir.
4-Ayrıca tanıkla ispatlanan hafta tatili ücretinden %10 oranında indirim yapılması hakkaniyete uygun bulunmamış olup, yerleşik yargıtay uygulamaları da gözetilerek daha yüksek bir oranda indirim yapılmamış olması da bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 27.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.