Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/22218 Esas 2018/7051 Karar Sayılı İlamı

...vekili avukat ... ile 1-..., 2-... vekilleri avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla) verilen 16/06/2016 gün ve 2015/101-2016/209 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı banka, davalıların murisi ... ile imzalanan bireysel kredi sözleşmesi gereğince kullandırılan kredinin taksitlerinin süresinde ödenmemesi üzerine hesabın kat edilerek gönderilen ihtarnameye rağmen ödeme yapılmaması üzerine icra takibi başlatıldığını, takip sırasında davalıların murisinin vefat etmesi üzerine mirasçı olan davalıların takibe dahil edildiğini ancak takibin davalıların itirazı üzerine durduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına, davalılar aleyhine icra inkar tazminatına hükmedilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davalıların murisinin TMK nun 605/2 maddesi gereğince ölümü tarihinde aktif malvarlığının bulunmaması nedeniyle ödemeden aczi açıkça belli olması nedeniyle miras hükmen reddedilmiş sayılacağı gerekçesiyle davanın reddine, davalılar vekil ile temsil edildiğinden 1.800,00 TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalılara verilmesine, karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından vekalet ücreti yönünden temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen miktar aleyhine hükmedilen 1.800,00 TL vekalet ücretine yönelik olup, karar tarihi (16.6.2016) itibariyle 2.190,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.