Danıştay 4. Daire 2020/419 Esas 2021/4710 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/419
Karar No : 2021/4710

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, tefecilik yaptığı ileri sürülerek hakkında düzenlenen inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen 2010 yılı gelir vergisi, 2010/10-12 dönemi geçici verginin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davacı tarafından, eşi, kardeşleri ve arkadaşı üzerine kurulu işletmelerde kuyumculuk ve kontör işi yapma adı altında bankalardan alınan pos cihazları kullanılmak suretiyle tefecilik faaliyeti yapıldığı anlaşıldığı, belirlenen komisyon geliri üzerinden re'sen tarh edilen gelir vergisi ile gelir vergisi üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezasında ve yine söz konusu tutar dikkate alınarak hesaplanan geçici vergi üzerinden kesilen tek kat vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık, geçici vergi ve bunun üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasının tek katı aşan kısmına gelince ise mahsup dönemi geçmiş olan uyuşmazlık konusu döneme ilişkin geçici vergide ise hukuka uygunluk, geçici verginin yıllık vergiye mahsuben peşin olarak alınan bir vergi olması nedeniyle, dava konusu geçici vergiye bağlı olarak üç kat yerine tek kat vergi ziyaı cezası kesilmesinin hakkaniyete uygun olacağı geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasının tek katı aşan kısmında da hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının ilgili dönem beyannamelerini vermemesi, Ba-Bs formları incelendiğinde ise belirli mükelleflerin devamlı olarak birbirlerine fatura düzenlemiş olması hususlarının tespiti üzerine düzenlenen inceleme raporuna dayalı olarak yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 29/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.