Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
İİK’nun 170/3 maddesi gereğince inkar edilen imzanın borçluya ait olmadığı, mahkemece aynı Kanunun 68/a maddesine göre yapılan inceleme sonucunda anlaşılmış ise, itirazın kabulü ile birlikte takibin durdurulmasına karar verilir. Mahkemece anılan madde hükmüne aykırı olarak takibin durdurulması yerine iptaline karar verilmesi isabetsizdir.
Öte yandan, İİK.nun 170/4. maddesi  gereğince  itirazın kabulüne karar verilmesi halinde, senedi takibe koymada kötü niyeti veya ağır kusuru bulunduğu taktirde  alacaklının takip konusu alacağın %20’sinden aşağı olmamak üzere tazminatla ile sorumlu tutulabileceği hüküm altına alınmıştır.
Somut  olayda,  takip dayanağı çek hamilin cirosu ile alacaklıya geçmiş olup keşideci borçlu ile doğrudan ilişki içinde bulunmadığının kabulü zorunludur. Bu durumda adı geçenin çeki takibe koymada ne surette kötü niyetli veya ağır kusurlu olduğu kanıtlanmadan tazminat ile sorumlu tutulması ve kabule göre de madde hükmüne aykırı olarak karar yerinde gerekçesi açıklanmadan % 20 oranı aşılmak suretiyle   % 40 tazminata hükmedilmesi doğru değildir.
Mahkeme kararının bu nedenlerle bozulması gerekir ise de anılan yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından hükmün düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Turgutlu İcra Mahkemesinin 15.05.2008 tarih ve 2006/214 esas, 2008/95 karar sayılı kararının hüküm fıkrasının (2).maddesinde yer alan “icra takibinin iptaline” sözcüklerinin silinerek, yerine “icra takibinin durdurulmasına” sözcüklerinin yazılmasına, tazminat ile ilgili (3).maddesinin tümünün silinerek karar metninden çıkartılmasına, Mahkeme kararının düzeltilmiş bu şekliyle (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına mahal olmadığına, 13.01.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.