Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
1) Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun mahkeme kararının İİK. 366. ve HUMK. 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), 15,60 TL onama harcı alındığından mahsubuna bakiye, 1,55 TL harcın temyiz edenden alınmasına,
2) Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Takip dayanağı iş mahkemesi ilamında kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücretli izin alacağı ve cezai şart alacaklarının brüt olarak tahsiline karar verildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu"nun 94. maddesi gereğince, ücretten kesilmesi gereken vergiler ve sigorta primlerinin, ilgili kamu idaresine ödenmesi zorunluluğu borçlu işverene aittir. Bir başka deyişle alacaklı, ilam konusu bedelden bu kesintilerin düşülmesinden sonra kalan net miktar için ilamlı takip yapabilir. Somut olayda bilirkişi tarafından bu kesintiler yapılmaksızın ve net miktarlar belirlenmeksizin, brüt tutarlar üzerinden faiz hesaplamasının yapıldığı, bu rapor dayanak alınarak hüküm tesis edildiği görülmektedir. Mahkemece yapılacak iş, yukarıda belirlenen esaslar çerçevesinde, Yargıtay denetimine elverişli şekilde bilirkişiden ek rapor alınarak sonucuna göre bir karar verilmesinden ibarettir. Bu ilkelere kısmen aykırı bilirkişi raporu esas alınmak sureti ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda (2) nolu bentte yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 29/12/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.