Danıştay 4. Daire 2020/2990 Esas 2021/4826 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/2990
Karar No : 2021/4826

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Sağlık Hizmetleri ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına sahte fatura kullanıldığından bahisle takdir komisyonu kararına istinaden 2010/12 dönemine ilişkin re'sen tarh edilen katma değer vergisinin kaldırılması istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; kanunen araştırma ve inceleme yapmaya yetkili olan takdir komisyonunca davacı şirketin defter ve belgelerinin ve ilgili dönem beyannamelerinin incelenmesi, fatura içeriği emtianın gerçekten alınıp alınmadığı yönünde gerekli ve yeterli bir inceleme yapılması suretiyle matrah takdir edilmesi gerekirken, takdir komisyonu tarafından hiç bir inceleme ve araştırma yapılmadan matrah belirlemesi yapıldığı, dönem matrahı belirlenirken ve takdir komisyonunca matrah takdirine ilişkin komisyon kararında tespit edilen matraha nasıl ulaşıldığına ilişkin somut tespitlerin yer almadığı, takdirin dayanağının gösterilmediği, sadece "mükellef dosyasının tetkiki ve haricen yapılan araştırmalar neticesinde" denilmek suretiyle kalıplaşmış ifadelere yer verildiği, söz konusu matraha nasıl ulaşıldığına dair herhangi bir verinin ortaya konulmadığı, bu yönüyle de katma değer vergisi matrahının tespiti açısından yapılan incelemenin eksik olduğu gerekçesiyle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 31'inci maddesine aykırı şekilde matrahın dayanağı ve izahı belirtilmeden sadece mal aldığı firmanın sahte fatura düzenlediği ileri sürülerek somut dayanağı olmayan ve eksik incelemeye dayanan takdir komisyonu kararına dayanılarak yapılan cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Yapılan işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/B maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu belirtilmiş, 30. maddede resen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması' şeklinde tanımlanarak, re'sen takdir sebepleri bentler halinde sayılmış, 6. bentte tutulması zorunlu olan defterlerin veya verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunması re'sen takdir sebebi olarak belirtilmiştir. Aynı Kanun'un 31. maddesinde ise takdir komisyonunca belli edilen matrah veya matrah kısmının takdir kararına bağlanacağı ve takdirin müstenidatı ve takdir hakkında izahatın takdir kararlarında bulunması gereken malumat arasında olduğu belirtilmiş, 72. maddenin 1. fıkrasına göre kurulan takdir komisyonlarının, 74. maddedeki görevleri dolayısıyla bu Kanunda yazılı inceleme yetkisini haiz oldukları, komisyonun yetkilerini belirleyen 75. maddenin 1. fıkrasında düzenlenmiştir. 134. maddede de vergi incelemesinden amacın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırarak, tespit etmek ve sağlamak olduğu açıklanmıştır.
Dava dosyasının incelenmesinden; davacının Vergi Denetim Kurulunun … tarih ve … sayılı yazısına istinaden 213 Sayılı Vergi Usul Kanununun 30. maddesi uyarınca takdir Komisyonuna 29/12/2015 tarihinde sevk edildiği, söz konusu yazıda davacının 2010 yılında, sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenleyicisi olduğu tespit edilen firmadan temin edilen belgelerin sahte belge olarak kabul edilmesi gerektiğinin belirtildiği, takdir komisyonunun 15.01.2016 tarihli karar ile tespit edilen matrah uyarınca re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatının davacıya tebliğ edilmesi üzerine bakılan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.
Yukarıda yer verilen mevzuat hükümleri ve dava konusu olay birlikte ele alınarak uyuşmazlığın çözümü açısından yapılan tarhiyata dayanak olarak alınan davacının ilgili dönemde faturalarını kullandığı mükellef hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu incelenerek söz konusu faturaların gerçeği yansıtıp yansıtmadığı hususu değerlendirilmek suretiyle bir karar verilmesi gerekirken, aksi yönde verilen Vergi Dava Dairesi kararında hukuka uygunluk bulunmamaktadır.
Öte yandan, dosya içeriğinden takdir komisyonu kararlarının vergi dairesine tevdi edildiği tarih belirlenemediğinden, söz konusu tarih tespit edilerek tarh zamanaşımı koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediği değerlendirilmek suretiyle bir karar verileceği tabiidir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş (15) gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 05/10/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyoruz.