Danıştay 4. Daire 2020/314 Esas 2021/4907 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2020/314
Karar No : 2021/4907


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2013 yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi neticesinde düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden, defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmediğinden bahisle 2013/1 ila 6 dönemleri için re'sen tarh edilen katma değer vergileri ve üç kat kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:… , K:… sayılı kararda; dava konusu cezalı tarhiyatın dayanağı olan vergi inceleme raporunda her ne kadar defter ve belge isteme yazısının 213 sayılı Kanun'un 102. maddesi ve 485 No'lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği hükümleri uyarınca usulüne uygun olarak tebliğ edildiği belirtilmiş ise de; 213 sayılı Kanun'un 101. maddesinin 3. bendinde sayılan Nüfus Hizmetleri Kanunu'na göre oluşturulan adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresine (mernis) çıkarılan tebliğin 30/07/2018 tarihinde "ikametgahın tebliğ anında kapalı olduğu" tebliğ memuru tarafından şerh ve imza edilerek Kanun'un 102. maddesinin 4. fıkrasında belirlenen usule uygun olarak tebliği çıkaran merciye iade edildiği, ancak ikinci defa çıkarılan tebliğde usul hükümlerine riayet edilmediği, madde metninde tebliği çıkaran merci tarafından tayin olunacak münasip bir süre sonra yeniden tebliğ çıkarılacağı belirtildiği halde, ikinci tebliğin 31/07/2018 tarihinde yani ilk tebliğin ertesi günü çıkarıldığı, bir müddet ikametgahtan geçici surette ayrılma durumunun olabileceği ihtimali göz önüne alınmaksızın tayin olunan bir günlük sürenin münasip bir süre kabilinden sayılamayacağı, ayrıca adrese ikinci kez gidişte evrakın hangi sebeplerle tebliğ edilemediği hususunun tebliğ alındısına şerh ve imza edilmediği, kapıya yapıştırılan pusulanın "tebliğ evrakının gönderildiği idareden alınabileceği şerhini" içermediği, buna göre davacının merniste kayıtlı adresine ikinci kez çıkarılan tebliğ evrakının, 213 sayılı Kanun'un 102. maddesinin 4. fıkrasında belirlenen usule uygun olarak tebliğ edilmediği ve usulsüz tebliğ neticesinde defter ve belge ibraz yükümlülüğüne uyulmadığı gerekçesiyle yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Temyize konu kararın hukuka aykırı olduğu ve bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulunun 08/02/2019 tarih ve E:2013/3, K:2019/1 sayılı kararıyla; davacılar tarafından, mücbir sebep olmaksızın inceleme elemanına ibraz edilmeyen yasal defterler ve belgelerin mahkemeye sunulabileceğinin ileri sürülmesi halinde, bu defter ve belgeler davacıdan istenilip, defterlerdeki kayıtlar incelenip, bu kayıt ve belgeler hakkında davanın diğer tarafı olan vergi dairesinin görüşü ve saptamaları da esas alınarak yapılacak hukuki değerlendirmeye göre karar verilmesi gerektiği sonucuna ulaşıldığından, oluşan içtihat aykırılığının bu doğrultuda birleştirilmesine karar verilmiştir.
Temyize konu karar ile davacıya defter ve belge isteme yazısının usulüne uygun tebliğ edilmemesi nedeniyle davanın kabulüne dair Vergi Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun reddine karar verilmiş ise de, yukarıda açıklanan içtihadı birleştirme kararı uyarınca davacının mahkemeye defter ve belgeleri ibraz etme imkanı bulunduğundan, davacının ilk derece mahkemesince yapılan yargılama aşamasında ibraz edebileceğini belirttiği defter ve belgeler istenilmek suretiyle, Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulunun anılan kararında belirtilen inceleme yapılarak karar verilmesi gerektiğinden, temyize konu kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kabulüne,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Vergi Dava Dairesine gönderilmesine, 07/10/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.




(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyoruz.