Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına davacı vekilinin sunduğu temyiz dilekçesinde yerel mahkemenin Yargıtay bozma ilamı sonrasında yaptığı yargılama sonucu verdiği kararın yeniden hangi nedenlerle bozulması gerektiğine dair temyiz nedenleri bildirilmemiş olması, Dairemizce gerekçeli temyiz dilekçesi sunularak temyiz edilen dosyalarda da temyiz dilekçesinde belirtilen temyiz nedenleriyle bağlı kalınarak temyiz incelemesi yapılıyor olması ve yine mahkeme kararında Dairemizce kamu düzenini ilgilendiren ve re"sen bozma nedeni yapılmasını gerektirecek bir hata bulunmadığının anlaşılmasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan bozma isteğinin reddine,
2- Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına ve özellikle davalının aşağıda bendin dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine,
3- Davacı vekili; fazla çalışma ve genel tatil çalışması karşılığı olan ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile iş akdini haklı nedenle feshettiklerini belirterek fazla çalışma ve genel tatil ücreti ile 565,00 TL Mayıs ayı maaş farkı alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı vekili; davacının aylık net 630,31 TL ücret ile çalıştığını ve Mayıs 2011 ücretinin ihtirazı kayıt koymadığı bordro ile banka hesabına ödendiğini, işyerinde vardiyalı çalışma olup davacının fazla çalışmasının bulunmadığını, çalışılan genel tatil günleri karşılığı kadar bir başka çalışma gününde izin verildiğini öne sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, istek kısmen hüküm altına alınmış,tarafların temyizi üzerine Dairemizin 18.03.2014 tarihli ilamı ile özetle,” Somut olayda; davacı taraf dava dilekçesinde aldığı ücret konusunda bir açıklamada bulunmamış, yargılamanın devamı sırasında davacı vekili 22/11/2011 tarihli duruşmada müvekkilinin son aylık ücretinin net 1.900,00 TL olduğunu, davalı vekili ise davacının son ücretinin net 630,31 TL olduğunu belirtmiştir. Emsal ücret araştırması yönünden... Sanayi Odası 3.500-4.000 TL ücret alabileceğini belirtmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda "..Hizmet döküm cetveli incelendiğinde davacının, davalı işyerinde çalışmaya başlamadan önceki dönemde 2010 Nisan ayında 83,74 TL, Mayıs ayında 3.511,67 TL/28 gün=125,42 TL, Haziran ayında 4.309,20 TL/30 gün=143,64 TL ve Temmuz ayında 473,54 TL/9 gün=52,62 TL günlük prime esas kazançlar elde ettiğini, uyuşmazlık döneminde davacı tanığı ..."in beyan ettiği üzere aylık net 2.500 TL ücretle çalıştığı, günlük net ücretinin 2.500 TL/30 gün=83,33 TL olduğu, brüt tutarının 116,56 TL olarak hesaplandığı..." bildirilerek bu ücret karşılığı davacının fazla çalışma ücreti ile maaş farkı alacağı olduğu yönünde hesaplama yapmıştır.
Bilindiği üzere tarafların kendi beyanları lehlerine olduğu kadar aleyhlerine de delil teşkil eder. Ayrıca mahkemeler tarafların talebi ile bağlı olup talepten fazlaya veya başka bir şeye de hükmedemez.
Açıklanan bu olgular birlikte değerlendirildiğinde; davacı vekilinin 22/11/2011 tarihli duruşmada son aylık ücreti net 1900.00 TL olarak açıklaması ve tarafların talebi ile bağlı olup taleple bağlılık ilkesi gereği davacı vekilinin bu beyanı gözetilerek dava konusu alacakların net 1.900,00 TL ücret üzerinden hesaplanması gerekirken talebi aşar şekliyle aylık net 2.500,00 TL üzerinden hesaplama yapılması hatalı olduğu gibi davacı gerek dava dilekçesinde gerekse 22/11/2011 tarihli duruşmada ki beyanlarında 565,00 TL ücret alacağı olduğunu belirtmesine rağmen talep aşılarak toplam 1.007,16 TL ücret alacağına hükmedilmesinin olduğu” gerekçesi ile bozulmuş, Mahkeme bozmaya uyarak davanın kısmen kabulune karar vermiştir.
Mahkemece 4.790,89 TL fazla mesai ücretinin tahsiline karar verilmesi gerekiren hüküm fıkrasının 1. nolu bendinde maddi hata sonucu "4.790,89 TL net genel tatil ücreti alacağının 07/06/2013 ıslah tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine," karar verilmiş olması bozma nedenidir. Ancak bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasının 1 nolu bendinde yer alan “4.790,89 TL net genel tatil ücreti alacaklarının” ibaresinin çıkartılarak “4.790,89 TL fazla mesai ücreti alacağının” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 12/05/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.