Tehdit, hakaret ve yaralama suçlarından sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyetine dair, ... Sulh Ceza Mahkemesince verilen 02.07.2013 gün ve 2012/683 esas, 2013/517 karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 29.05.2014 gün ve 2014/22186 esas, 2015/19202 sayılı kararıyla;
"Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz dilekçesinin süresi içinde verilmediği anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, " karar verilmiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/03/2016 gün ve 2016/92127 sayılı yazısı ile;
"İtiraza konu uyuşmazlık ... Sulh Ceza Mahkemesinin 02/07/2013 gün ve 2012/683 dosya nolu 2013/517 karar nolu kararındaki kanun yolu bildirimin yasal ve yeterli olmadığından sanığın temyizinin süresinde yapıldığına ilişkindir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.03.2012 gün, 6-386; 30.11.2010 gün, 5-237; 29.05.2007 gün, 114-113; 26.05.2009 gün ve 50-130 sayılı kararları ve diğer birçok kararında vurgulandığı üzere; 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 40/2, 5271 sayılı CMK"nın 34/2, 231/3, 232/6. maddeleri gereğince, hüküm ve kararlarda, başvurulacak yasa yolu, süresi, başvuru yapılacak merci ile başvuru şeklinin anlaşılabilir nitelikte açıkça gösterilmesi zorunludur. Bunlardan bir veya birkaçının eksik ya da hatalı gösterilmesi CMK"nın 40. maddesi uyarınca eski hale getirme nedenini oluşturmaktadır. Bu bildirimlerdeki temel amaç, kanun yollarına başvuru hak ve yetkisi bulunanların, başvuru haklarını etkin bir biçimde kullanmalarının sağlanması ve bu eksiklik nedeniyle hak kayıplarına yol açılmamasıdır. Ancak burada dikkat edilecek veya eski hale getirme nedeni oluşturacak husus, eksik veya yanılgılı bildirim nedeniyle bir hakkın kullanılmasının engellenip engellenmediğinin belirlenmesidir. Bildirimdeki eksikliğin yol açtığı bir hak kaybı bulunmamakta ise, bu durum eski hale getirme nedeni oluşturmayacaktır. Bu açıklamalar ışığında, sanığın yokluğunda verilen hükümde başvurulacak kanun yoluna ilişkin bildirimin ""katılan vekilinin yüzüne karşı sanığın yokluğunda hükmün tefhiminden gerekçeli kararın katılana tebliğinden itibaren 7 gün içinde mahkememize verilecek bir dilekçe veya zabıt katibine beyanda bulunmak suretiyle Yargıtay"a temyiz yolu açık olmak üzere verilen karar açıkça okunup usulen anlatıldı"" biçiminde gösterilmek suretiyle kanun yoluna başvuru şekli, başvuru süresinin başlangıcının açıkça belirtilmemesi suretiyle sanık yanıltıldığından, 30.10.2013 tarihli temyiz isteminin yasal süresinde olduğu kabul edilmesi gerekmektedir. Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 29/05/2014 gün ve 2014/22186 Esas, 2014/19202Karar sayılı kararı temyiz talebinin reddine ilişkin kararının kaldırılarak dosyadaki tüm deliller değerlendirilerek ,temyizin esastan kabul veya reddi konusunda bir karar verilmesi gerektiği kanaatindeyiz
Sonuç ve istem: Yukarıda açıklanan ... Sulh Ceza Mahkemesinin 02/07/2013 gün ve 2012/683 esas 2013/517 karar sayılı kararı ile sanık hakkındaki mahkumiyet hükümlerine ilişkin Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 29/05/2014 gün ve 2014/22186 Esas, 2014/19202Karar sayılı "" temyiz talebinin reddine"" ilişkin kararının kaldırılarak işin esasına girmek suretiyle temyiz davası hakkında bir karar verilmesi, İtirazımız kabul edilmediği takdirde, dosyanın incelenmek üzere, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, İtirazen arz ve talep olunur." isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
II- İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz, tehdit, hakaret ve yaralama suçlarından sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararının süre yönünden reddine dair, Dairemizin 29.05.2014 tarihli kararına ilişkindir.
III- KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen 29.05.2014 gün ve 2014/22186 esas, 2015/19202 karar sayılı, sanık ... hakkında temyiz talebinin süre yönünden ret kararının KALDIRILMASINA,
... Sulh Ceza Mahkemesince verilen 02.07.2013 gün ve 2012/683 esas, 2013/517 karar sayılı hükmün yeniden incelenmesi sonucu; 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddelerinde hüküm ve kararlarda, başvurulacak kanun yolu, başvurunun yapılacağı merci, yöntemi ve başvuru süresinin hiçbir duraksamaya yer vermeksizin açıkça belirtileceği hükümlerine yer verilmiş olup, sanığın yokluğundan verilen kararın tebliğinden itibaren 7 gün içinde temyiz yolu açık bulunmasına karşın, kararda “sanığın yokluğunda hükmün tefhiminden” denmek suretiyle kurulan hükümde yanıltıcı ifade kullanılmış olması nedeniyle kanuni süresi içinde temyiz edilmiş kabul edilerek hükümlerin yeniden incelenmesi sonucu:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
1-Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görüldüğünden, itiraz yazısına uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Tehdit ve yaralama suçlarından kurulan hükmün temyizine gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Katılan icra memurunun yaptığı haciz işlemleri sırasında olay yerine gelen sanığın tehdit sözleri söyleyerek katılanın üzerine yürümesi şeklinde oluşa uygun kabul edilen eyleminin, TCK"nın 265. maddesinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturması karşısında, kanıtları değerlendirme ve suçu niteleme görevinin asliye ceza mahkemesine ait olduğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden itiraz yazısına uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.