MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı-karşı davalı vekili, davacı işçinin kıdem tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne dair kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 21.11.2012 gün ve 2010/29519 Esas, 2012/38894 Karar sayılı kararı ile “Dosyadaki belgelerin incelenmesinde, davacıya 08.03.1993 tarihinde 75 TL, 12.02.1993 tarihinde 50 TL kıdem tazminatı ödemesi yapıldığı,davacının 07.03.1993 tarihinde emekli olmak için işten ayrılma dilekçesi verdiğinin görüldüğü, davacının ikinci dönem çalışmasının ise 2008 yılına kadar devam ettiği, davacının çalışmasının 1.döneminin yaşlılık aylığı almak için sona erdiği ve davacıya bu döneme ilişkin olmak üzere fesihten önce 12.02.1993 tarihinde 50 TL, emeklilik dilekçesinden sonra 08.03.1993 tarihinde 75,31 TL ödendiği hususlarının tartışmasız olduğu, yaşlılık aylığı almak amacıyla yapılan feshin, kıdeme hak kazandıracak bir fesih türü olduğu, bu tür fesih halinde kesintisiz çalışmaya devam edilse dahi yapılan kıdem tazminatı ödemesinin emekliliğe kadar döneme ilişkin kıdem tazminatını tam karşılıyorsa önceki dönem çalışmasının tasfiyesi anlamına geleceği, mahkemece yapılacak işin, davacının 1.dönem çalışması karşılığı olan kıdem tazminatının 07.03.1993 tarihi itibariyle kaç lira olduğu belirlenip 12.02.1993 tarihinde yapılan ödeme avans kabul edilerek ödenen 50 TL"nin 12.02.1993-07.03.1993 arası yasal faiziyle birlikte hesaplanıp 08.03.1993 tarihinde ödenen 75,31 TL"ye eklenmesi sonucunda bulunacak rakam, ilk dönem hak edilen kıdem tazminatını karşılıyor ise ilk dönemin tasfiye edildiğinin kabulü, karşılamıyor ise ödemenin karardaki gibi avans olarak değerlendirilip sonuca gidilmesinden ibaret olduğu, ödenen paraların bu şekilde değerlendirme yapılmadan avans olarak değerlendirilmesi ve ilk dönemin tasfiye edilmediğinin kabulünün hatalı olduğu” gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, bozmaya karşı direnilmiş ve salt direnme hükmü kurulmuştur.
Direnme kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “Dosyadaki belgelerin incelenmesinde, davacıya 08.03.1993 tarihinde 75 TL, 12.02.1993 tarihinde 50 TL kıdem tazminatı ödemesi yapıldığı,davacının 07.03.1993 tarihinde emekli olmak için işten ayrılma dilekçesi verdiğinin görüldüğü, davacının ikinci dönem çalışmasının ise 2008 yılına kadar devam ettiği, davacının çalışmasının 1.döneminin yaşlılık aylığı almak için sona erdiği ve davacıya bu döneme ilişkin olmak üzere fesihten önce 12.02.1993 tarihinde 50 TL, emeklilik dilekçesinden sonra 08.03.1993 tarihinde 75,31 TL ödendiği hususlarının tartışmasız olduğu, yaşlılık aylığı almak
amacıyla yapılan feshin, kıdeme hak kazandıracak bir fesih türü olduğu, bu tür fesih halinde kesintisiz çalışmaya devam edilse dahi yapılan kıdem tazminatı ödemesinin emekliliğe kadar döneme ilişkin kıdem tazminatını tam karşılıyorsa önceki dönem çalışmasının tasfiyesi anlamına geleceği, mahkemece yapılacak işin, davacının 1.dönem çalışması karşılığı olan kıdem tazminatının 07.03.1993 tarihi itibariyle kaç lira olduğu belirlenip 12.02.1993 tarihinde yapılan ödeme avans kabul edilerek ödenen 50 TL"nin 12.02.1993-07.03.1993 arası yasal faiziyle birlikte hesaplanıp 08.03.1993 tarihinde ödenen 75,31 TL"ye eklenmesi sonucunda bulunacak rakam, ilk dönem hak edilen kıdem tazminatını karşılıyor ise ilk dönemin tasfiye edildiğinin kabulü, karşılamıyor ise ödemenin karardaki gibi avans olarak değerlendirilip sonuca gidilmesinden ibaret olduğu, ödenen paraların bu şekilde değerlendirme yapılmadan avans olarak değerlendirilmesi ve ilk dönemin tasfiye edilmediğinin kabulünün hatalı olduğu” gerekçesi ile verilen karara karşı yerel mahkemece direnme kararı verilmiş ise de, salt direnme hükmü kurulduğu, isteklerin tekrar hüküm altına alınmadığı, bozmadan önce davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın bozulmakla ortadan kalktığı, bozma kararından sonrada Mahkemece HMUK.nun 388 vd. HMK.nun 297. maddelerinde belirtilen unsurları taşıyacak şekilde yeni bir karar verilmek zorunluluğu bulunduğu, kararın bu hükümlere aykırı verildiği, ancak bu hususun değerlendirilmesinin Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun yetki ve görevi dahilinde olduğu anlaşılmakla, dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 01.07.2013 tarihinde oy birliği ile karar verildi.