MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Davacı vekili, davacı işçinin yargı karı ile alt işverenden tahsil edilmeyen kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ve tatil ücret alacaklarının davalı asıl işverenden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 12.11.2012 gün ve 2010/27244 Esas, 2012/37151 Karar sayılı kararı ile “davacı iş sözleşmesinin 09.06.2004 tarihinde feshinden sonra alt işverene karşı dava açtığı, kararın temyiz edilmeden kesinleştiği, 2006 yılında icra takibinde bulunulduğu ve takibin semeresiz kalması üzerine, önceki dosya ile hükmolunan tüm alacakların faizleri ile birlikte tahsili için bu davanın asıl işverene karşı 05.12.2008 tarihinde açıldığı, davalı asıl işverenin süresinde zamanaşımı definde bulunduğu, hükme esas alınan bilirkişi raporunda; Borçlar Kanunun 123. maddesi gerekçe gösterilerek fazla çalışma ve genel tatil alacakları yönünden alt işverene açılan dava ile zamanaşımının kesildiği belirtilerek zamanaşımı definin nazara alınmadığı, asıl işverene dava açıldığı tarihte yürürlükte bulunan Borçlar Kanunun 51. maddesine göre davacı ile davalılar arasındaki ilişki eksik teselsül ilişkisine dayandığından alt işverene karşı açılan davanın asıl işveren yönünden zamanaşımını kesmesinin mümkün olmadığı, böyle olunca 5 yıllık zamanaşımı süresine tabi fazla çalışma ve genel tatil alacağı yönünden bu konuda bir değerlendirme yapılmadan tamamının kabulüne karar verilmesinin hatalı olduğu” gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, aynı konunda emsal kesinleşen kararlar olduğu, kararların çeliştiği ve bozma ilamına uyulması halinde çalışanlar arasında eşitsizlik olacağı ve Adalet duygusunun zedeleneceği” gerekçesi ile bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “davacı iş sözleşmesinin 09.06.2004 tarihinde feshinden sonra alt işverene karşı dava açtığı, kararın temyiz edilmeden kesinleştiği, 2006 yılında icra takibinde bulunulduğu ve takibin semeresiz kalması üzerine, önceki dosya ile hükmolunan tüm alacakların faizleri ile birlikte tahsili için bu davanın asıl işverene karşı 05.12.2008 tarihinde açıldığı, davalı asıl işverenin süresinde zamanaşımı definde bulunduğu, hükme esas alınan bilirkişi raporunda; Borçlar Kanunun 123. maddesi gerekçe gösterilerek fazla çalışma ve genel tatil alacakları yönünden alt işverene açılan dava ile zamanaşımının kesildiği
belirtilerek zamanaşımı definin nazara alınmadığı, asıl işverene dava açıldığı tarihte yürürlükte bulunan Borçlar Kanunun 51. maddesine göre davacı ile davalılar arasındaki ilişki eksik teselsül ilişkisine dayandığından alt işverene karşı açılan davanın asıl işveren yönünden zamanaşımını kesmesinin mümkün olmadığı, böyle olunca 5 yıllık zamanaşımı süresine tabi fazla çalışma ve genel tatil alacağı yönünden bu konuda bir değerlendirme yapılmadan tamamının kabulüne karar verilmesinin hatalı olduğu” gerekçesi ile verdiği bozma kararına karşı çelişkili kararlar nedeni ile direnilmiş ise de konunun tartışmalı olduğu, içtihat aykırılığının giderilmesi gerektiği anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 01.07.2013 tarihinde oy birliği ile karar verildi.