MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin, hafta tatili, genel tatil ile fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı ve davalılardan ... Yetkili Servis Yed.Parça Taş.Hiz. Pet.Ürünve Tic. Ltd. Şti. Avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı ... Kargo Yetkili Servis Yedek Parça Taş.Hiz.San. Tic. Ltd.Şt. ne ait ... kamyon oto yetkili servisi olan işyerinde oto elektrikçisi olarak 01.02.1999 tarihinde çalışmaya başlayan davacının işyerinin diğer davalı ... Yetkili Servis Yed.Parça Taş.Hiz. Pet.Ürünve Tic. Ltd. Şti.ne devrinin ardından aynı yerde aynı koşullarda 28.02.2010 tarihine kadar kesintisiz çalıştığını, davalı tarafından ücretinin yüksek olması nedeniyle çalıştırılamayacağı gerekçesiyle iş akdinin haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem , ihbar tazminatları ile fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalılardan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 19.07.2004 tarihinde işe girdiğini, asgari ücretle çalıştığını, diğer davalı şirketle davalı şirket arasında herhangi bir devir ilişkinin bulunmadığını, davacının son zamanlarda kendi isteği ile işe geç gelmeye başladığını, sudan bahanelerle kavga çıkararak işyeri huzurunu bozduğunu, verilen işleri ve görevleri yerine getirmemeye başladığını, birçok defa uyarılmasına rağmen davranışlarını abartarak sürdürmesi nedeniyle iş akdinin hakli nedenlerle feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı ve davalı ... Ltd Şti temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının önceki dönem ücretinin hesaplama şekli, ara dinlenmesinin ne kadar olduğu ve Cumartesi çalışmasını kaça kadar devam ettiği noktalarında toplanmaktadır.
Somut olayda,davacı 1500.TL net ücret aldığını ileri sürmüş ,davalı asgari ücret ile çalıştığını savunmuştur. Dosya içinde bulunan imzalı temmuz 2004- ocak 2010 arası dönemi kapsayan ücret bordrolarında asgari ücret ödendiği kayıtlıdır. Mahkemece yapılan emsal ücret araştırması sonucuna göre hazırlanan bilirkişi raporunda davacının son olarak 950 TL net ücret aldığı kabul edilmiştir. Ancak bilirkişinin önceki yıllara ait ücretler için davacı iddiada bulunmadığından imzalı bordrolara itibar edilerek hesaplama yapması doğru değildir. Davacının son aldığı ücret asgari ücrete oranlanarak bulunacak katsayı önceki dönem asgari ücretleri ile çarpılarak dönemsel ücretlerinin tespit edilip hesaplamaların buna göre yapılması gerekirken yazılı şekilde hesaplanması isabetsizdir.
3. Davacı işyerinde tek oto elektrikçisi olarak çalıştığını ileri sürmüştür. Davacı tanıkları da davacının Cumartesi günü saat 16.00 ya kadar çalıştığını beyan etmişlerdir. Davacının Cumartesi günleri saat 16.00 a kadar çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması gerekirken yazılı şekilde saat 13.00 e kadar çalıştığının kabul edilmesi hatalıdır.
4. Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Davacının 08.30-19.00 saatleri arası çalıştığı anlaşıldığından ara dinlenmesinin 1 saat yerine 1.5 saat kabul edilip hesaplama yapılması da doğru değildir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.