MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili 11.07.2013 harç havale tarihli dava dilekçesi ile; davacının 24.10.2009 tarihinde davalı nezdinde dükkan sorumlusu olarak işe başladığını, aralıksız olarak devam ettiği, işini işçilik ücretlerini alamaması sebebiyle 05.09.2012 tarihinde haklı sebeple feshettiğini, davacının işe başladığı tarihten ayrıldığı tarihe kadar kasadan sorumlu olduğu ve kasayı teslim edebileceği kimse olmadığı için haftanın yedi günü sabah 06.00-akşam 23.00 (30 dakika yemek) olmak üzere haftada 115,5 saat çalıştırıldığını, ancak bu fazla çalışma ve mesailerinin karşılığının kendisine ödenmediğini, davacının çalıştığı süre boyunca resmi tatillerin tümünde, milli bayramların tümünde, dini bayramların tamamında çalıştırıldığını ve kendisine bu çalışmaların karşılığının ödenmediğini, davacının işe başladığı yıldan sadece bir kez yıllık ücretli izin kullandığını, bunun dışında davacının yıllık ücretli izin kullanmadığını ve kendisine bunların ücretinin de ödenmediğini, davacının Haziran, Temmuz ve Ağustos ayı maaşlarını da alamadığını, ayrıca davacının son iki yıldır sürekli olarak maaşlarını birer ay hatta bazen ikişer ay gecikmeli olarak aldığını, davacının 1.100,00 TL net maaş aldığını beyan ederek 50,00 TL kıdem tazminatı alacağının, 50,00 TL fazla mesai ücreti alacağının, 50,00 TL yıllık ücretli izin alacağının, 50,00 TL Haziran, Temmuz ve Ağustos ayı maaşı alacağının, 50,00 TL ulusal, dini bayram ve genel 4857 sayılı İş Kanunu"nun 47. maddesine göre ödenmeyen fazla mesai ücretleri olmak üzere toplam 250,00 TL.nin faiz, masraf ve ücreti vekalet ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B)Davalı Cevabının Özeti:
Davalı süresi içinde cevap dilekçesi sunamamış, 23/09/2014 tarihli beyan dilekçesi ile, zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının iş akdinin işyeri kasasındaki cirolara hiçbir neden bildirmeksizin ve haber vermeksizin el koyması sebebi ile müvekkili firma tarafından haklı nedenle feshedildiğini, davacının mesai saatleri içerisinde işyerinde uyuduğunu, işyeri kıyafetlerini giymediği anlaşıldığından savunmasının alındığını, davacının iş sözleşmesinin müvekkili firma tarafından haklı nedenle feshedildiğinden kıdem tazminatına hak kazanamadığını, davacının fazla mesai yapmadığını, izinlerini kullanmadığını, maaş ödemelerinin müvekkili tarafından yapıldığını,davacı tanığı Gülten Kızılkaya"nın yalnızca bir çalıştığından bahisle beyanlarına itibar edilemeyeceğini beyan ederek davanın reddini talep etmiştir.
C)Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verildi.
D)Temyiz:
Kararı taraflar vekillerince temyiz etmiştir.
E)Gerekçe:
1-Dosyadaki bilgi ve belgelere delillerin takdirinde isabetsizlik görülmemesine ve özellikle davacının el yazılı savunmasında kasada bulunan 2 günlük ciroyu ödemeleri sıkıştığı için kullandığını kabul ettiğinin anlaşılmasına göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının işyerinde fazla çalışma yaptığı anlaşılmış olup 01.10.2014 tarihli bilirkişi raporunda haftalık fazla çalışma süresi 42,75 saat olarak tespit edilmiş olup itiraz üzerine düzenlenen ek raporda haftalık fazla çalışma hesabı “ara kararı ve Yargıtay içtihatları doğrultusunda haftalık 18 saat mesai yapabileceği” gerekçesiyle 18 saat üzerinden hesaplanarak hüküm kurulmuş ise de dairemizin “fazla çalışma haftalık 18 saati geçemez” şeklinde yerleşik bir uygulaması bulunmayıp, böyle bir yasal düzenlemede olmadığı halde fazla çalışmanın haftalık 42,75 saat yerine 18 saat üzerinden hesaplanması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.