Danıştay 13. Daire 2015/4456 Esas 2021/3456 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2015/4456
Karar No:2021/3456

TEMYİZ EDEN (DAVACILAR) : 1- ...Odası(...Şubesi)
...
6- ...
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVALI) : ...Genel Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN_KONUSU : ...İdare Mahkemesi'nin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Trabzon Vakıflar Bölge Müdürlüğü'nce gerçekleştirilen ...ihale kayıt numaralı "...Merkez ...Camii (...Ada, ...Parsel) Eski Eser Projeleri Temin İşi" ihalesinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ...İdare Mahkemesi'nce, Dairemizin 08/05/2014 tarih ve E:2014/672, K:2014/1782 sayılı bozma kararına uyularak verilen kararda; dava konusu taşınmazın tapuda ...Vakfına, yönetim temsilinin Vakıflar Genel Müdürlüğü'ne ait olduğu, yapının eski eser olarak tescil edildiği, Vakıflar Genel Müdürlüğü'nce 1976 yılında müdahalenin meni davasının ikame edilmesi sonrası geçen uzun aşamalardan sonra ... Asliye Hukuk Mahkemesi'nin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının Yargıtay tarafından onanması üzerine taşınmazın davalı idare tarafından teslim alındığı, fiili olarak müze kullanımına sunulan taşınmazın kayıtlarda cami olarak belirtildiği, idarece taşınmazın asıl fonksiyonuna döndürülmesine yönelik olarak esere kalıcı müdahale niteliğinde olmayan monte edilebilen malzeme ile ibadete uygun hâle getirme çabası içinde söz konusu ihaleye çıkıldığı, bu suretle bakım ve onarımı amacıyla dava konusu ihale işleminin tesis edildiği; bu durumda, taşınmazın korunması gerekli tescilli eski eser olması itibarıyla yapının mevcut hâliyle korunması, bakımı ve onarımı amacıyla projelerin temini maksadıyla gerçekleştirilen dava konusu ihalede hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacılar tarafından, Vakıflar Genel Müdürlüğü'nce 1965 yılında yapının müze olarak kullanılması hakkında uygun görüş verildiği ve bu tarihten itibaren müze olarak turizme hizmet vermeye başladığı, mimari ve sanatsal yapısı itibarıyla eşsiz bir değere sahip olduğu, müzenin bulunduğu parselin 1. derece arkeolojik sit alanında bulunduğu, alanın koruma amaçlı imar planında "müze gelişim alanı" olarak kayıtlı olduğu, müzenin kapatılıp camiye dönüştürülmesinin öncelikle koruma amaçlı imar planına aykırı olduğu, bilimsel amaçlı kazıların dışında hiçbir kazı yapılamayacağı, Koruma Kurulu izni alınmadan yapının özgün biçimine uygun olmayan ve hatta tarihsel, estetik nitelikleri ile mimari öğelerinin bozulmasına yol açacağı, yapının cami olarak ibadete açılması durumunda kubbesinde ve duvarlarında bulunan freskler ile zemininde bulunan mozaiklerin zarar göreceği, müzenin kapatılması ile ülke turizmi ve ekonomisinin olumsuz etkileneceği, somut bir neden ve gerekçeye dayanmadan müzenin camiye dönüştürülmesinde hiçbir kamu yararının bulunmadığı, mahkemece keşif ve bilirkişi incelemesi yoluna gidilmeden karar verildiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacıların temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki ...İdare Mahkemesi'nin ...tarih ve E:..., K:...sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın davacılara iadesine,
5. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı Kanun'un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 21/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.