MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, 6136 sayılı Kanun"a muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanık hakkında hırsızlık ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanık müdafii Av. ...’un temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık ...’ın, bozma sonrası talimatla alınan 15.12.2010 ve 19.11.2014 tarihli savunmaları sırasında müdafii istemediğini beyan ettiği ve sanığa zorunlu müdafii atanması da gerekli olmadığı halde, bozmadan önce görevlendirilen ve bozmadan sonra da duruşmalara çağrılan sanık müdafii Av. ..., yüzüne karşı tefhim edilen 28/11/2014 tarihli kararı temyiz etmiş ise de, anılan müdafinin sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünü temyize yetkisi bulunmadığı anlaşıldığından hükmü temyize yetkisi bulunmayan sanık müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık hakkında hırsızlık ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 25/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.