Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/39468 Esas 2018/5914 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/39468
Karar No: 2018/5914
Karar Tarihi: 16.05.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/39468 Esas 2018/5914 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı ile yapılan sözleşmelerin konusu, laboratuvar cihazları edinme alımı işi olduğu belirtilen ve 31.264,10 TL'nin tahsil edilemediği gerekçesiyle dava açıldığı belirtilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ve davalı tarafından temyiz edilmiştir. Dosyadaki deliller ve yasaya uygun gerektirici nedenler dikkate alınarak, davalının diğer temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi uyarınca davalı Sağlık Bakanlığı'nın harçtan muaf tutulması gerektiği halde harçtan sorumlu tutulduğu belirtilmiş ve bu nedenle hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı görülmüştür. Bu yanlışlığın giderilmesi için yeniden yargılama yapılması gerekmediği belirtilerek, hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi olarak belirtilmiştir.

13. Hukuk Dairesi 2015/39468 E. , 2018/5914 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Ticaret Mahkemesi Sıfatıyla)

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, davalı ile 09.02.2010 tarihli ve 23.07.2010 tarihli sözleşmeler akdedildiğini, bu sözleşmelerin konusunun Kit karşılığı laboratuvar cihazları edinme alımı, ihale dokümanı ile sözleşmelerde belirlenen şartlar dahilinde temini teslimi işi olduğunu, tarafların 09.02.2010 tarihinde akdedilen sözleşmeye göre 295.210,00 TL ve 23.04.2010 tarihli sözleşmeye göre de 30.843,00 TL üzerinden anlaştıklarını, yapılan anlaşma sonrasında ihale kapsamındaki ürünlerin davalı hastaneye teslim edildiğini, teslim edilen ürünlerin fatura bedellerinden 31.264,10 TL"sinin tahsil edilemediğini ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 31.264,10 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne, 27.646,80 TL"nin dava tarihinden işleyecek reeskont faiziyle birlikte tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-492 sayılı Harçlar Kanununun 13/j maddesi uyarınca davalı Sağlık Bakanlığının harçtan muaf tutulması gerekirken harçtan sorumlu tutularak yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, usulün 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 2. bendi hükümden çıkartılarak yerine “Davalı harçtan muaf olduğundan davalıdan harç alınmasına yer olmadığına,” cümlesinin yazılmasına, hüküm fıkrasının 4. bendi hükümden çıkartılarak yerine “Davacı tarafından yapılan 253,00 TL yargılama giderinden davanın kısmen kabul kısmen red oranına göre 223,70 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bakiyesinin davacı üzerinde bırakılmasına, davacı tarafından yatırılan peşin harcın kararın kesinleşmesinden sonra istem halinde davacıya iadesine” cümlesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.