9. Hukuk Dairesi 2015/33595 E. , 2019/5193 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işverene ait işyerinde 03.05.2003-06.01.2013 tarihleri arasındaki dönemde önce komi sonrasında garson olarak çalıştığını, SGK kayıtlarına göre son ücretinin 1.534,50 TL olduğunu, ayrıca yıl içinde ikramiye, aylık yemek ve yol yardımı ile dini bayramlarda bayram harçlığı verildiğini, işyerinde özel günler ve yemekli toplantılar gibi yoğun günlerde fazla mesai yapıldığını ancak karşılığının ödenmediğini, aynı biçimde hafta tatili ve genel tatil çalışmaları için de çift ücret ödenmediğini, 5 yıldır düzenli izin kullanamadığını, haksız şekilde asılsız suçlamalarla tutanak tutulduğunu, psikolojik baskı ile yazılı bir beyan alınmaya çalışıldığını, alacakları için davalı şirkete ihtarname çektiğini buna rağmen ödeme yapılmadığını, sigorta kayıtlarında işe başlangıç tarihi 13.02.2004 olmasına rağmen aslında işe 03.05.2003 tarihinde işe başladığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacı işçinin kendi isteği ile şirketteki görevinden istifa ettiğini, daha sonrasında kötüniyetli bir şekilde müvekkil şirkete ihtarname çektiğini, davacı işçinin müvekkili işverenin güvenini kötüye kullandığını, işyerinde toplanan bahşişlerden çalmak suretiyle hırsızlık yaptığını, 16.01.2013 tarihli kendi ıslak imzasını taşıyan evrakta da belirtmiş olduğu üzere işten kendi istek ve arzusuyla ayrıldığını, 06.01.2013 tarihinde kendi ıslak imzasını taşıyan istifa yazısını verdiğini, 05.01.2013 tarihinde konu ile ilgili işyerinde tutanak tutulduğunu, 05.01.2013 tarihli savunmasında suçunu itiraf ettiğini, davacı işçinin 13.02.2014-06.01.2013 tarihleri arasında işyerinde çalıştığını, aylık son brüt ücretinin 1.485,00TL olduğunu, işyerinde işin yoğunluğuna göre fazla mesai yapıldığını, bunun karşılığının kendi imzasının bulunduğu bordrolarla ödendiğini, yıllık ücretli izin alacağının bulunmadığını, hafta tatili ve genel tatil çalışmaları dolayısıyla hak kazandığı ücretlerinin ödendiğini, zamanaşımı itirazlarının bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı vekili dava dilekçesinde, "..işyerinde özel günler veya yemekli toplantılar gibi yoğun dönemlerde fazla mesai yapılmakta ancak karşılıkları ödenmemektedir." diyerek çalışma saatlerini ve çalışma gün sayısını somutlaştırmadan fazla mesai ücreti talebinde bulunmuştur.
Talep tamamen soyut olup, bu nedenle davacının iddia etmediği bir hususta tanık beyanlarıyla sonuca gidilmesi hatalıdır. Davacının soyut fazla mesai talebi reddedilmelidir.
3-Kabule göre de, Dairemizin yerleşik içtihatları uyarınca dosyada mevcut imzalı bordrolarda fazla mesai ücreti tahakkuku bulunan ayların fazla çalışma hesabında dışlanması gerekirken, ödenen miktarların mahsubu yoluna gidilmesi isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 11/03/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.