Danıştay 9. Daire 2018/3082 Esas 2021/5180 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2018/3082
Karar No : 2021/5180

TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVACI) …
2- (DAVALI) … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, POS cihazıyla gerçekleştirdiği tefecilik faaliyetinden elde ettiği faiz gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolunda düzenlenen vergi tekniği raporunu esas alan takdir komisyonu kararı uyarınca 2010/Ocak-Mart, Nisan-Haziran, Temmuz-Eylül dönemleri için re'sen tarh edilen geçici vergi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; geçici vergi tarhiyatının dayanağı olan gelir vergisine karşı açılan davada Mahkemelerince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı karar ile davacı adına 2010 yılı için re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir vergisinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verildiği anlaşıldığından, dava konusu geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasında da hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle bir kat vergi ziyaı cezası yönünden davanın kabulüne, vergi/ceza ihbarnamelerinde geçici vergi aslının aranılmayacağının belirtilmesi sebebiyle geçici vergi aslı yönünden hüküm kurulması halinde davacı hakkında hukuksal sonuç doğurmasına olanak bulunmadığı gerekçesiyle geçici vergi aslı yönünden karar verilmesine yer olmadığına, 84,95-TL yargılama giderlerinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesi kararının, vergi ziyaı cezasının kaldırılmasına yönelik hüküm fıkrasına karşı ileri sürülen iddialar, söz konusu kararın bu kısmının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediğinden, istinaf başvurusunun, geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezasına ilişkin kısmının reddine, dava konusu ihbarnamelerde geçici vergi aslının tahakkuk ettirilmeyeceği belirtilmiş olmasına karşın davacı tarafından, tahakkuk ettirilmeyecek olan geçici vergi aslının da dava konusu edildiği, bu itibarla davalı idarece dava açılmasına sebebiyet verilmediği halde, bu kısma ilişkin de davalı idare aleyhine yargılama giderlerine hükmedildiği anlaşıldığından, Mahkemenin "gelir geçici vergi aslı hakkında karar verilmesine yer olmadığına" dair kararı nedeniyle, davalı idare aleyhine yargılama giderlerine hükmetmesinde ve yine bu kısma ilişkin, davalı lehine vekâlet ücretine hükmetmemesinde usul hükümlerine uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle, istinaf başvurusunun kısmen reddine, kısmen kabulüne, Vergi Mahkemesi kararının, yargılama giderleri ve vekâlet ücretine ilişkin kısmının kaldırılmasına, yargılama giderlerinin yeniden hesaplanması sonucunda, davacı tarafından mahkeme aşamasında karşılanan 84,95-TL yargılama giderinin takdiren 42,00-TL'sinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine, kalan yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına, istinaf aşamasında davalı idare tarafından yapılan toplam 44,60-TL yargılama giderinin takdiren 10,00-TL'si ile Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir olunan 1.100,00-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine, kalan yargılama giderinin davalı üzerinde bırakılmasına karar verilmiştir.


TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI:
DAVACININ İDDİALARI : Geçici vergi yönünden karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmesinin, davanın kabul görmemesi anlamına geleceği ve kendisi açısından hukuksal sonuç doğurmasına yol açacağı, dava konusu ihbarnamede geçici vergi aslına ilişkin tutara yer verildiği için bu kısmın da dava konusu edildiği iddiasıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.
DAVALININ İDDİALARI : Davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu esas alınarak verilen takdir komisyonu kararına istinaden yapılan tarhiyatın ve kesilen cezanın hukuka uygun olduğu iddiasıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI: Davalı tarafından savunma verilmemiştir. Davacının savunması yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NIN DÜŞÜNCESİ: Davacının temyiz istemi kabul edilerek Bölge İdare Mahkemesi kararının yargılama giderleri ve vekâlet ücretine ilişkin hüküm fıkrasının bozulması; davalı idarenin temyiz isteminin ise reddedilerek Bölge İdare Mahkemesi kararının kabule ilişkin hüküm fıkrasının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemesi kararlarının bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Taraflarca temyiz dilekçelerinde ileri sürülen iddialar, Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir. Ancak;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun'un 22. maddesiyle değişik "Temyiz incelemesi üzerine verilecek kararlar" başlıklı 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde; temyiz incelemesi sonunda, kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa Danıştayın kararı düzelterek onayacağı ifade edilmiştir.
Maddenin gerekçesinde ise madde ile temyiz incelemesinde sadece maddi hatalarda değil, aynı zamanda yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen eksiklik ya da yanlışlıklarda da düzelterek onama kararı verilmesinin sağlandığı, uygulamada, vekâlet ücretine, yargılama giderlerine ya da faize hükmedilmesinin unutulması ya da bunların yanlış hesaplanması gibi kararın asli olmayan unsurlarında görülen bir kısım eksiklik ya da yanlışlıklar nedeniyle bozma kararları verildiği, bunun mahkeme tarafından tekrar karara bağlandığı ve yine bu kararlara karşı yeniden kanun yollarına başvurulabilmesi nedeniyle hem zaman hem emek kaybına neden olunduğunun görüldüğü, bu suretle esasa etkili olmayan konularda Danıştayın kesin karar vermesi sağlanarak uyuşmazlığın hızla sonuçlandırılmasının amaçlandığı hususlarına yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; davacı adına, POS cihazıyla gerçekleştirdiği tefecilik faaliyetinden elde ettiği faiz gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolunda düzenlenen vergi tekniği raporunu esas alan takdir komisyonu kararı uyarınca re'sen tarh edilen geçici vergi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemiyle açılan davada Vergi Mahkemesince verilen, bir kat vergi ziyaı cezası yönünden davanın kabulüne, geçici vergi aslı yönünden karar verilmesine yer olmadığına, 84,95-TL yargılama giderlerinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine ilişkin karara karşı taraflarca yapılan istinaf başvuruları üzerine Bölge İdare Mahkemesince, dava konusu ihbarnamelerde geçici vergi aslının tahakkuk ettirilmeyeceği belirtilmiş olmasına karşın davacı tarafından, tahakkuk ettirilmeyecek olan geçici vergi aslının da dava konusu edildiği, bu itibarla davalı idarece dava açılmasına sebebiyet verilmediği halde, bu kısma ilişkin de davalı idare aleyhine yargılama giderlerine hükmedildiği anlaşıldığından, Mahkemenin "gelir geçici vergi aslı hakkında karar verilmesine yer olmadığına" dair kararı nedeniyle, davalı idare aleyhine yargılama giderlerine hükmetmesinde ve yine bu kısma ilişkin, davalı lehine vekâlet ücretine hükmetmemesinde usul hükümlerine uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle, istinaf başvurusunun kısmen reddine, kısmen kabulüne, Vergi Mahkemesi kararının, yargılama giderleri ve vekâlet ücretine ilişkin kısmının kaldırılmasına, yargılama giderlerinin yeniden hesaplanması sonucunda, davacı tarafından mahkeme aşamasında karşılanan 84,95-TL yargılama giderinin takdiren 42,00-TL'sinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine, kalan yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına, istinaf aşamasında davalı idare tarafından yapılan toplam 44,60-TL yargılama giderinin takdiren 10,00-TL'si ile Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir olunan 1.100,00-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine, kalan yargılama giderinin davalı üzerinde bırakılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
Her ne kadar geçici vergiye ilişkin ihbarnamelerde, mahsup dönemi geçmiş geçici vergi aslının; Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120. maddesi gereğince tahakkuk ettirilmeyeceği, normal vade tarihinden mahsup tarihine kadar geçen süre için sistemde gecikme faizi hesaplanabilmesi için ihbarnamelerde zorunlu olarak yer aldığı belirtilmiş ise de; söz konusu ihbarnamelerde geçici vergiye yer verilmesi nedeniyle, davacı tarafından, daha sonra hakkında yapılacak işlemler yönünden açık ve anlaşılır olmayan bu kısmın da dava konusu edildiği, belirsizliğe neden olan ve gecikme faizinin hesaplanabilmesi için davalının sisteminden kaynaklanan bu durumun, davacıya yöneltilebilecek bir kusur oluşturamayacağı dikkate alındığında, davacı aleyhine yargılama giderine ve vekalet ücretine hükmedilmesinde isabet görülmemiş ancak; bu husus, yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan, düzeltilmesi mümkün eksiklik olarak görüldüğünden, Bölge İdare Mahkemesi kararının hüküm fıkrasında yer alan "davacı tarafından karşılanan mahkeme aşamasına ilişkin 84,95-TL yargılama giderinin takdiren 42,00-TL'sinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine, kalan yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına, istinaf aşamasında davalı idare tarafından yapılan toplam 44,60-TL yargılama giderinin takdiren 10,00-TL'si ile Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir olunan 1.100,00-TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine, kalan yargılama giderinin davalı üzerinde bırakılmasına" ibaresinin; "84,95-TL yargılama giderinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine, istinaf aşamasında davalı idare tarafından yapılan toplam 44,60-TL yargılama giderinin davalı idare üzerinde bırakılmasına" şeklinde düzeltilerek onanması gerektiği sonucuna varılmıştır.


KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz istemlerinin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, yargılama giderleri ve vekâlet ücretine ilişkin hüküm fıkrasının yukarıda belirtildiği şekilde düzeltilerek ONANMASINA,
3. Temyiz isteminde bulunan davacıdan, …-TL maktu harç alınmasına,
4. Kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 04/11/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.