MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/1, 62, 52 ve 51. maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ile ..."ın baba-oğul oldukları ve birlikte ... Hurdacılık isimli iş yerini çalıştırdıkları, işletmelerinde hidrolik hurda paketleme ve pres makinesine ihtiyacı duyup, elinde bulundurduğunu bildikleri katılan ... ..."ye 2010 yılı Mart ayı içerisinde giderek başlangıçta geçici süre ve kullanım amacıyla ödünç mahiyetinde, sonrasında belirli bir kira bedeli karşılığında bu makineyi katılandan alıp kendi işyerlerine kurdukları, makineyi 2010 yılı Ağustos ayına kadar kullandıkları, makine sanıkların elinde bulunmaktayken katılanın bu makinenin satımı hususunda ... isimli kişiyle haricen anlaşma yaptığı, gerek ..."ün, gerekse katılanın makineyi istediğinde sanıkların katılanın oğlu ..."ın başka bir hukuki ilişki nedeniyle kendilerine olan borcunu ileri sürerek makineyi iadeden kaçındıkları ve sonrasında bu devir ve teslim olgusunu külliyen inkar yoluna giderek katılandan herhangi bir makine almadıklarını ileri sürdükleri iddia edilen somut olayda; sanık savunmaları, katılan ve tanık beyanları, uzlaştırma ve bilirkişi raporları ile diğer deliller doğrultusunda sanıkların atılı güveni kötüye kullanma suçuna ilişkin eylemlerini sabit gören mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, TCK"nın 51. maddesi gereğince adli para cezasının ertelenemeyeceği gözetilmeksizin yazılı şekilde cezanın ertelenmesine karar verilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıklar müdafiinin davaya konu eylemin hukuki ihtilaf olduğu ve eylem üzerinde şüphe hali bulunduğuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.