Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Haciz tarihi esas alınıp olaya uygulanması gereken 5272 Sayılı Belediye Kanunu Anaya Mahkemesi tarafından 18.01.2005 tarih ve 2004/118 E. 2005/8 K. Sayılı kararla iptal edilmiş ve iptal kararı 13.04.2005 tarihli resmi gazetede yayınlanmıştır. Anayasa Mahkemesi’nce 6 aylık süre sonunda iptal kararının yürürlüğe gireceği hükme bağlamış, hacizle ilgili aynı hükümleri taşıyan 5393 Sayılı Yasa ise 13.07.2005 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bu durumda haciz tarihi itibariyle olayda anılan yasanın 15/son maddesinin uygulanması zorunludur. Bu maddeye göre haczedilmezlik şikayetinin kabul edilebilmesi için mahcuzların kumu hizmetinde (fiilen) kullanılması gerekli olup, kamuya tahsis  kararı alınması sonuca etkili değildir. Ayrıca, belediye tarafından tahsil edilen vergi, resim ve harç gelirlerinin de haczedilemeyeceği aynı maddede yazılıdır. 277 ve 5237 Sayılı Belediye Gelirleri Kanunu’na göre (kanunlarla belediyeye verilen payların) vergi ve resim hükmünde olduğu açıklandığına göre, İller Bankasından belediyeye ayrılan payın haczi mümkün bulunmamaktadır. Bu konudaki şikayet süreye tabi değildir.
Mahkemece borçlu belediyenin Ziraat Bankası Burhaniye şubesindeki hesabı üzerinde talimat yolu ile bilirkişi incelemesi yaptırılmış, emekli banka müdürü N. F. Akıncı tarafından verilen 19.04.2007 havale tarihli raporda (hesapta bulunan paranın irsaliye gelirlerinden ve emlak vergisinden oluştuğu) 30.05.2007 havale tarihli ek raporda ise, (irsaliye gelirlerinin detaylı açıklamasının bulunmadığı, belediyeden temin edilen tahsilat icmallerinde irsaliye gelirlerinin ayrıntılı şekilde gösterildiği) belirtilmiştir. Mahkemece müşteki iddiasını ispat edemediğinden şikayetin reddine karar verilmiştir.
Yapılan araştırma hüküm kurmaya elverişli değildir. Zira; belediyeden temin edilen “TAHSİLAT İCMALİ” belgelerinde; arsa vergisi, bina vergisi, çevre temizlik vergisi, katma değer vergisi… vs… gibi haczedilemeyen kalemler bulunmaktadır.
O halde, mahkemece haciz konulan hesaptaki paranın niteliği yöntemince belirlenip, haczedilmesi mümkün bulunmayan paraların girişleri ve miktarları tek tek tespit edilip ayrılarak yukarıdaki kurallara göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve yetersiz bilirkişi raporlarına göre hüküm kurulması isabetsizidir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 06.03.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.