Danıştay 6. Daire 2021/9487 Esas 2021/12552 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ALTINCI DAİRE
Esas No : 2021/9487
Karar No : 2021/12552

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLLERİ : Av. …, Av. …
KARŞI TARAF (DAVALILAR) : 1- … Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
2- … Büyükşehir Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN ÖZETİ : İstanbul İli, Kağıthane İlçesi, … Mahallesi, … pafta, … ve … parsel, No:.. sayılı taşınmazın imar planında meydan ve yol alanından kaldığından bahisle davalı idareler tarafından kullandırılmaması ve semerelerinden faydalandırılmaması sebebiyle oluşan fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.000,00-TL zararın davacının mülkiyet hakkının kısıtlandığı 12/12/2006 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte tazmini istemiyle açılan davanın kesin olarak reddi yolundaki …. İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun kesin olarak incelenmeksizin reddine dair … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın, usul ve hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.

SAVUNMANIN ÖZETİ : Davalılar tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : İstinaf ve temyiz yolu kapalı kesin karara karşı yapılan temyiz isteminin incelenmeksizin reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Bölge İdare Mahkemesi İdari Dava Dairelerince verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin bulunması halinde mümkündür.
… Bölge İdare Mahkemesi …. İdari Dava Dairesince verilen … tarihli, E:…, K:… sayılı karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup bozulmasını gerektirecek bir sebep bulunmadığından, anılan kararın ONANMASINA, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen İdari Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 16/11/2021 tarihinde oyçokluğuyla kesin olarak karar verildi.

KARŞI OY (X):

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun ''İstinaf'' başlıklı 45. maddesinin 1. fıkrasında; İdare ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabileceği, ancak, konusu beş bin Türk lirasını geçmeyen vergi davaları, tam yargı davaları ve idari işlemlere karşı açılan iptal davaları hakkında idare ve vergi mahkemelerince verilen kararların kesin olup, bunlara karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı, Ek 1. maddesinde de; bu Kanunda öngörülen parasal sınırların, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanacağı, bu şekilde belirlenen sınırların bin Türk Lirasını aşmayan kısımlarının dikkate alınmayacağı vurgulanmıştır.
2577 sayılı Kanunun yukarıda yer verilen Ek-1. maddesi uyarınca parasal sınır belirlenmesinde bin Türk Lirasını aşmayan kısımlar dikkate alınmayacağından, 2020 ve 2021 yılları istinaf kanun yolu parasal sınırı 7.000,00.-TL dir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun "İstinaf" başlıklı 45. maddesinin 6. bendinde: "Bölge idare mahkemelerinin 46. maddeye göre temyize açık olmayan kararları kesindir. Bu kararlar, dosyayla birlikte kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilir ve bu mahkemelerce yedi gün içinde tebliğe çıkarılır." kuralı yer almaktadır.
Anılan Kanun'un "Temyiz" başlıklı 46. maddesinde: "Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin aşağıda sayılan davalar hakkında verdikleri kararlar, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebilir:
...
b) Konusu yüz bin Türk lirasını aşan vergi davaları, tam yargı davaları ve idari işlemler hakkında açılan davalar.
... kararlara karşı açılan davalar." hükmüne yer verilmiştir.

Aynı Kanun'un 48. maddesinin 6. fıkrasında; "... Temyizin kanuni süre geçtikten sonra yapılması veya kesin bir karar hakkında olması halinde de kararı veren merci, temyiz isteminin reddine karar verir. İlgili merciin bu kararları ile bu maddenin 2 nci fıkrasında belirtilen temyiz isteminde bulunulmamış sayılmasına ilişkin kararlarına karşı, tebliğ tarihini izleyen günden itibaren yedi gün içinde temyiz yoluna başvurulabilir." hükmü; 7. fıkrasında ise, "Temyiz dilekçesi verilirken ... kesin bir karar hakkında olduğunun anlaşıldığı hâllerde, 2 ve 6 ncı fıkralarda sözü edilen kararlar, dosyanın gönderildiği Danıştayın ilgili dairesi ve kurulunca, kesin olarak verilir. " hükmü yer almıştır.

Bakılan davanın, hukuki el atma nedeniyle 1.000,00 TL tazminat istemiyle açıldığı, mahkeme kararına esas dava değerinin dava dilekçesinde gösterildiği üzere 1.000,00 TL olduğu, anılan miktar üzerinden de Mahkemece karar verildiği ve yedi bin Türk Lira parasal sınırı aşmadığı görüldüğünden, yukarıda belirtilen kanun hükümleri uyarınca, ilk derece Mahkemesince verilen kararın kesin olduğu, istinaf ve temyiz başvuru yollarının bulunmadığı, her ne kadar istinaf başvurusunun incelenmeksizin reddi kararına karşı temyiz yoluna başvurulmuş ise de, kesin karar nedeniyle temyiz isteminin incelenmeksizin reddine karar verilmesi gerektiği sonucuna varıldığından, temyiz isteminin incelenmeksizin reddine karar verilmesi gerektiği oyumuz ile istinaf kararının onanması yönündeki Dairemiz çoğunluk kararına katılmıyoruz.