MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I) Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
TCK"nın 58. maddesinin 3. fıkrasında "tekerrür halinde sonraki suça ilişkin kanun maddesinde seçimlik olarak hapis cezasıyla adli para cezası öngörülmüşse hapis cezasına hükmolunacağı" ve aynı Kanun"un 50. maddesinin 2. fıkrasında ise, "suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde hapis cezasına hükmedilmişse bu cezanın artık adli para cezasına çevrilemeyeceği" şeklindeki düzenlemeler uyarınca sanık hakkında mala zarar verme suçundan hüküm kurulurken, mükerrir olması nedeniyle uygulanan maddede seçenek olarak öngörülen yaptırımlardan zorunlu olarak hapis cezasına hükmedilmesi halinde, bu cezanın, aynı Kanun"un 50/2. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; sanık hakkında verilen sonuç cezanın hapis olması durumunda tekerrür hükümlerinin uygulanacağı, adli para cezalarında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetildiğinde, sanık hakkında mala zarar verme suçu bakımından tekerrür hükümlerinin uygulanmamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki eleştiri düşüncesine iştirak edilmemiş; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22/01/2013 tarih ve 2012/6-1431 Esas ve 2013/18 Karar sayılı kararında, hükümde sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, ayrıca tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek olmadığının kabul edilmesi karşısında sanık hakkında hırsızlık suçu bakımından tekerrüre esas alınan ilamın kararda gösterilmemesinin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı bulunduğundan bozma nedeni yapılmamış; TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanık hakkındaki hırsızlık suçu bakımından uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve taktirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
II) Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma, sanık ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık ... hakkında verilen sonuç cezanın hapis olması durumunda tekerrür hükümlerinin uygulanacağı, adli para cezalarında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetildiğinde, sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçu bakımından tekerrür hükümlerinin uygulanmamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki eleştiri düşüncesine iştirak edilmemiş; dosya içeriğine göre sanık ... hakkındaki diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanık ...’ın atılı suçları işlemediğine yönelik aşamalarda değişmeyen savunmasının aksine, sanık ...’ın mahkeme huzurunda inkar ettiği 20.06.2012 tarihli soyut suç atma niteliğindeki ifadesi dışında sanığın yüklenen suçları işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, mahkumiyetine yeter nitelikte, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğinden sanık ...’ın tüm suçlardan beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Sanık ...’ın konut dokunulmazlığını bozma suçunu birden fazla kişi ile birlikte işlediğine dair delil olmadığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında verilen cezanın TCK’nın 119/1-c maddesi uyarınca arttırılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 06/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.