MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanığın, restoranda oturduğu sandalyenin üzerine montunu asan mağdurun montunun cebine ellerini sokup içinden çıkardığı cüzdandan 40 TL para alıp cüzdanı yere attığı bu sırada bir bayanın mağdura sanığın montunun cebinden cüzdanını çıkardığını içinden para aldığını söylemesi üzerine mağdurun cüzdanının yerde olduğunu içinde parasının olmadığını gördüğü ve restorandan çıkmak üzere olan sanığın peşinden koştuğu daha sonra restoran dışında sanığı yakaladığı olayda, eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/2-b maddesi ile uygulama yapılması,
2-Sanık hakkında hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanması sırasında, yasal olarak en fazla 1/3 oranında artırım yapılabileceği gözetilmeden, yasada gösterilen en üst artırım oranını da aşacak şekilde 1/2 oranında artırım yapılması,
3- Sanığın 40 TL parayı çalmaya teşebbüs ettiği olayda, sanık hakkında TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
4- Sanık hakkında suçun geceleyin işlenmesi sebebiyle cezada artırım ve teşebbüs nedeniyle cezada indirim yapılırken kararda uygulama maddesinin gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 04/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.