Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Haciz tarihi itibari ile olaya uygulanması gereken 5393 Sayılı Belediye Kanunu’nun 15/son maddesinde belediyenin (… kamu hizmetlerinde fiilen kullanılan malları ile belediye tarafından tahsil edilen vergi, resim ve harç gelirleri haczedilemez.) düzenlemesine yer verilmiştir.
Mahkemenin gerekçesinde de yasaya uygun olarak açıklandığı gibi, haczedilemezlik şikayetinin kabul edilebilmesi için mahcuzların kumu hizmetinde fiilen kullanılması zorunludur.
Ancak, 277. Sayılı Kanunun 1. maddesine göre 5237 Sayılı Belediye Gelirleri Kanunu ve diğer kanunlarla belediyelere verilmekte olan paylar vergi ve resim hükümde olup, bu paylar 6183 Sayılı Kanun hükümlerine göre tahsili gereken borçlar dışında haczedilemez. 5393 Sayılı Yasanın 15/son maddesinde belediye tarafından tahsil edilen vergi, resim ve harç gelirlerinin haczedilemeyeceği vurgulandığına ve kanun gereğince belediyeye bırakılan payların vergi ve resim hükmünde sayılacağına göre mahkemece bu ilkeler ışığında bir araştırma yapılmalıdır.
Belediyelere ait banka mevduatının (hesabın) haczedilmesi üzerine ileri sürülen haczedilmezlik şikayeti incelenirken, bu banka hesapları hakkında (belediye meclisi tarafından kamu yararında kullanılmak üzere hesaba bloke konması) sonuca etkili değildir.
İcra mahkemesince de karar gerekçesinde yukarıda yazılı 5393 Sayılı Kanunun 15/son maddesinde yer verilmekle beraber yapılan inceleme ve araştırma ile ulaşılan sonuç, bu hükümlere uygun bulunmamaktadır.
Mahkemece belediye hesaplarındaki paraların niteliği ve kaynağı banka kayıtları ve hesap ekstreleri getirtilerek yukarıda açıklanan yasa maderde koşullarında tartışılarak gerektiğinde bu konuda bilirkişiden görüş alınmak ve sonucuna göre bir karar verilmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 25.01.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.