Danıştay 7. Daire 2018/972 Esas 2021/5161 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/972
Karar No : 2021/5161

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …Madeni Yağlar Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü) …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının 2011 yılının Ekim döneminde yurt içinden satın aldığı ve ithal ettiği baz yağları taahhütlerine aykırı olarak kullandığı, baz yağların en düşük kaliteli kırsal motorin olarak piyasaya sürüldüğünden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak re'sen tarh edilen özel tüketim vergisi ve tekerrür hükümleri uygulanarak yüzde elli oranında artırımlı kesilen vergi ziyaı cezasına ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, davacı şirket hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda yer alan tespitlerin değerlendirilmesinden, yeminli mali müşavir üretim tasdik raporundaki formülasyonların ve kaydi envanterlerin incelenmesi ile üretim formüllerinin tespit edildiği, daha önce aynı konu ile ilgili Gümrük ve Ticaret Bakanlığı Kocaeli Laboratuvar Müdürlüğü'nün üretim formülleri üzerinde yaptığı araştırmada baz yağ oranları %70'den fazla olan mamüllerin 27.10 pozisyonunda yer alacağının bildirildiği, karşıt incelemeler neticesinde alınan ifadelerde üretilen ürünleri kullananların "10 numara yağ" diye tabir edilen ve yakıt olarak kullanılabilen mal olduğunu bilerek satın aldığı da dikkate alındığında imal edilen ürünlerin az miktarda katık eklenerek üretildiği ve 27.10 pozisyonunda yer alan yağlama yağları, diğer yağlar türünden olduğu, bu itibarla, imalatçı sıfatıyla yurt içinden satın aldığı ve ithal ettiği baz yağları taahhütlerine uygun bir şekilde kullanmadığı sonucuna varıldığı, ayrıca vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle yüzde elli oranında arttırımlı olarak kesilmesine esas alınan 2008 yılının Mayıs dönemine ilişkin vergi ziyaı cezası için uzlaşma talep edildiği ve 21/01/2010 tarihinde uzlaşma sağlanması üzerine anılan cezanın kesinleştiği, bu itibarla, tekerrür hükümlerinin uygulanmasının yerinde olduğu anlaşıldığından re'sen tarh edilen özel tüketim vergisinde ve yüzde elli artırımlı olarak kesilen vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Üretilen mamüller üzerinde kimyasal analiz yapılmadığı, sadece mamüllerin nitelikleri dikkate alınarak genel tahmin yürütüldüğü ve tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'ÜN DÜŞÜNCESİ: Mahkeme kararının, re'sen tarh edilen özel tüketim vergisi ile kesilen vergi ziyaı cezalarının vergi asıllarının tek katına isabet eden kısımları yönünden davanın reddine dair hüküm fıkrasının onanmasının gerektiği, kesilen vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle yüzde elli oranında artırımlı olarak uygulanan kısmı yönünden davanın reddi yolundaki hüküm fıkrasının ise "lehe olan kanun hükümlerinin geçmişe yürüyeceği" yolundaki Ceza Hukukunun temel ilkesi çerçevesinde, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 339. maddesinin 7338 sayılı Kanun'la değişik halindeki, artırım tutarının kesinleşen (tekerrüre esas alınan) cezadan fazla olamayacağı yolundaki düzenlemesinin göz önünde bulundurulması suretiyle yeniden bir karar verilmesi gerektiğinden, kararın anılan hüküm fıkrasının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, dosyanın tekemmül ettiği anlaşıldığından yürütmenin durdurulması istemine ilişkin karar verilmesine gerek görülmeyerek, işin gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:

İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 339. maddesinin, 26/10/2021 tarih ve 31640 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7338 sayılı Vergi Usul Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 38. maddesiyle değişik halinde, vergi ziyaına sebebiyet vermekten veya usulsüzlükten dolayı ceza kesilen ve cezası kesinleşenlere, vergi ziyaı cezasında cezanın kesinleştiği tarihi izleyen günden itibaren beşinci yılın isabet ettiği takvim yılının sonuna kadar, usulsüzlükte cezanın kesinleştiği tarihi izleyen günden itibaren ikinci yılın isabet ettiği takvim yılının sonuna kadar tekrar ceza kesilmesi durumunda, vergi ziyaı cezasının yüzde elli, usulsüzlük cezasının yüzde yirmibeş oranında artırılmak suretiyle uygulanacağı, artırım tutarının kesinleşen cezadan (kesinleşen birden fazla ceza olması durumunda bunlardan tutar itibarıyla en yükseğinden) fazla olamayacağı, birinci fıkrada yer alan beş ve iki yıllık sürelerin hesabında, artırıma esas alınan cezaların kesinleşme tarihinin dikkate alınacağı belirtilmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan bölge idare mahkemesi kararının, davacı adına re'sen tarh edilen özel tüketim vergisi ile kesilen vergi ziyaı cezasının vergi aslının tek katına isabet eden kısmına ilişkin hüküm fıkrası aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar sözü geçen hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek durumda görülmemiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının, kesilen vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle yüzde elli oranında artırımlı olarak uygulanan kısmına ilişkin hüküm fıkrasına yönelik temyiz istemine gelince; "lehe olan kanun hükümlerinin geçmişe yürüyeceği" yolundaki Ceza Hukukunun temel ilkesi çerçevesinde, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 339. maddesinin 7338 sayılı Kanun'la değişik halindeki, artırım tutarının kesinleşen (tekerrüre esas alınan) cezadan fazla olamayacağı yolundaki düzenlemenin göz önünde bulundurulması suretiyle yeniden bir karar verilmesi gerektiğinden, bölge idare mahkemesi kararının anılan hüküm fıkrasında hukuka uyarlık görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin kısmen reddine, kısmen de kabulüne,
2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının; özel tüketim vergisi ile kesilen vergi ziyaı cezasının vergi aslının tek katına isabet eden kısmına ilişkin hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. Kararın, kesilen vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle yüzde elli oranında artırımlı olarak uygulanan kısmına ilişkin hüküm fıkrasının ise BOZULMASINA,
4. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL'den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Dairece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 25/11/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.