MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, kasten yaralama eylemini kardeşi olan müştekiye karşı 5237 sayılı TCK"nin 6. maddesi anlamında silahtan sayılan taş ile gerçekleştirmesi karşısında; 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi hükmü gereğince ek savunma hakkı tanınarak sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmüne iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, TCK"nin 86/2. maddesine göre temel hapis cezasının, aynı olayda iki nitelikli halin (TCK 86/3-a. ve 86/3-e. maddelerinin) birleşmesi nedeniyle alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerekirken yazılı şekilde cezanın alt sınırdan belirlenmesi suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi, aleyhe temyiz olmadığından, ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 07.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.