1-..., 2-... vekilleri avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 22/10/2015 tarih ve 2013/679-2015/602 sayılı hükmün davacılar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.




K A R A R

Dosya temyiz aşamasında iken, davacılar vekili, 04.12.2018 tarihli dilekçesi ile davadan feragat etmiştir. Davacı vekilinin davadan feragatine ilişkin beyanının, HMK’nın 307. ve 311. maddeleri uyarınca sonuç doğurucu nitelikte olduğu anlaşılmıştır. Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kurulu’nun 11.04.1940 gün ve 70 sayılı ve HGK’nın 21.11.1981 gün ve 1981/2-551 sayılı kararları uyarınca, hükümden sonra ortaya çıkan ve temyiz incelemesine engel oluşturan davacının davadan feragatine ilişkin hüküm verme yetkisi hükmü veren mahkemeye ait olduğundan temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacıların temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan 51,74 harcın istek halinde davacılara iadesine, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/12/2018 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
(Muhalif) (Muhalif)

Hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edildikten sonra, davacılar vekili vekaletnamesinde yetkisi dahilinde açtıkları davadan feragat ettiklerini bildirmişlerdir. Hükmün kesinleşmesinden önce ve Yargıtay safhasında davadan feragat edilmesi karşısında, bu konuda karar verme yetkisi mahkemeye ait olması nedeni ile hükmün bu yönden bozulması gerektiği kanaatinde olduğumuzdan sayın çoğunluğun aksi yöndeki temyiz dilekçesinin reddi görüşüne katılmıyoruz.