Silahla tehdit suçundan sanık Kadir Bulut"un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/2-a-son, 43/1 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 11 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun"un 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına dair Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/03/2015 tarihli ve 2014/530 esas, 2015/162 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 21.12.2015 gün ve 94660652-105-16-11110-2015-26790/84720 sayılı yazılı istemi ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29/01/2016 tarih ve 2015/425831 sayılı tebliğnamesiyle bozma düşüncesiyle daireye gönderilmiş olduğu görülmekle, dosya incelendi,
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede, dosya kapsamına göre,
1- Sanık hakkında silahla tehdit suçundan dolayı kurulan hükümde, 5237 sayılı Kanun"un 43/1. maddesinde öngörülmeyen oranda cezasından 1/8 oranında arttırım yapılmasını müteakip, anılan Kanun"un 62. maddesi gereğince 1/6 oranında yapılan indirimin de hatalı uygulanması neticesinde sanık hakkında 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken, 1 yıl 11 ay 20 gün hapis cezasına hükmedilmesinde,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/2. maddesinde yer alan “Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu hakları kullanamaz.” ve 3. fıkrasındaki “Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b, d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunduğu görülmekle,

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ;

Kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden Yalova 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 11/03/2015 tarih ve 2014/530 esas ve 2015/162 sayılı kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedinine göre uygulama yapılarak sanık hakkında TCK"nın 106/2-a ve 43 maddelerine göre belirlenen hapis cezasının 62 madde ile 1/6 oranında indirimi sırasında hatalı uygulama ile belirlenen "1
yıl 11 ay 20 gün " ibaresinin çıkartılarak sonuç cezanın "1 yıl 10 ay 15 gün" olarak hüküm fıkrasına eklenmesine, yine, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısımlar çıkartılarak yerine ‘‘sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet, ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet, velayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile, aynı maddenin 1.fıkrası a,b,d,e bentlerindeki hak yoksunluklarından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesine, karardaki diğer hususların aynen bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, 23.09.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.