MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Bir mahkemenin Yargıtay Dairesince verilen bozma kararına uyması sonunda kendisi için o kararda gösterilen biçimde inceleme ve araştırma yapmak ve yine o kararda belirtilen hukuksal esaslar gereğince karar vermek yükümlülüğü oluşur. Yerel mahkemelerin bozma ilamına uyma yönündeki kararları, ara kararı niteliğinde olmayıp, davanın esasını çözümleyen kararlardan olduğu, bozmaya uymakla yerel mahkemenin bozma kararında gösterilen esaslara göre işlem yaparak bir karar verme görevi doğduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 20/05/2019 tarih 2018/5444 esas, 2019/9257 karar numaralı ilamında, sanığın hakaret kabul edilen sözlerinin, muhatabın onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta olmayıp, rahatsız edici, kaba ve nezaket dışı hitap tarzı niteliğinde olduğu, dolayısıyla hakaret suçunun unsurları itibari ile oluşmadığı belirtildiği halde, bozma ilamına uyulduktan sonra verilen kararda sanığın beraati yerine mahkumiyetine dair hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Bozma öncesi verilen ve yalnızca sanık tarafından temyiz edilen 24/05/2018 tarihli hükümde, 7.000 TL adli para cezasına hükmedildiği gözetilmeden, bozma kararından sonra CMUK"nın 326/son maddesi gereğince cezayı aleyhe değiştirme yasağına uyulmayarak, 7.080 TL olarak adli para cezasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmekle tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.