Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/23050 Esas 2022/3154 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-CMK'nin 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, CMK'nin 231/11. maddesi gereğince denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi ve mahkûmiyet kararının kesinleşmesi halinde açıklanabileceği, sanık hakkında Ankara (Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 12/03/2014 tarih, 2014/579 esas ve 2014/991 sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, "mahkûmiyet" hükmü niteliğinde olmaması nedeniyle, anılan ilama istinaden hükmün açıklanamayacağı anlaşılmakla, sanığın denetim süresinde işlediği ihbara konu olabilecek başkaca kasıtlı suçlardan mahkûmiyetinin olup olmadığı araştırılarak, sonucuna göre sanık hakkındaki hükmün açıklanıp açıklanmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kabule göre de;
a-Tebligat Kanunu'nun 11. maddesine göre, vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılması gerektiği halde, hükmün açıklanması için yapılan yargılamada sanık müdafisine duruşma günü tebliğ edilmeyerek ve yokluğunda hüküm açıklanarak sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
b-Hükmün açıklanmasına dair kurulan yeni hükümlerde, Anayasa'nın 141, CMK'nın 34 ve 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının sanıkları, mağdurları, Cumhuriyet savcısını ve herkesi inandıracak ve Yargıtay denetimine imkan verecek biçimde olması gerekir. Yargıtay'ın gerekçelerde tutarlılık denetimini yapabilmesi için; kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ile mağdur ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin, hangi anlatımın ne gerekçeyle diğerine üstün tutulduğunun açık olarak hükmün gerekçesine yansıtılması ve mahkemece ulaşılan vicdani kanı sonucunda sanığın hangi fiillerin suç sayıldığı açıklandıktan sonra kabul edilen bu fiilllerin hukuki nitelendirilmesinin yapılması, cezada artırım ve indirim gerektiren nedenlerin kanuni bağlamda tartışılması gerekirken, açıklanan bu hususlara uyulmayarak sadece hükmün açıklanması suretiyle, sanık hakkında gerekçesiz hüküm kurulması,
c-5237 sayılı TCK'nin 86/3-a ve 86/3-e maddeleri kapsamında birden fazla nitelikli hal ihlaline neden olan sanık hakkında TCK'nin 86/2. maddesi uyarınca temel cezaya hükmedilirken meydana gelen zararın ağırlığı ve kastının yoğunluğu da dikkate alınarak TCK'nin 61. maddesindeki ölçütler ve TCK'nin 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi nazara alınarak hakkaniyete uygun ve sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği gözetilmeden, TCK'nın 86/3-a,e maddeleri uyarınca her bir nitelikli hal için ayrı ayrı artırım yapılarak hüküm kurulması,
ç-Görevi yaptırmamak için direnme eyleminin birden fazla görevliye karşı bir suç işleme kararı kapsamında tek bir fiil ile gerçekleştirilmesi karşısında, sanık hakkında TCK'nın 43/2. maddesi uygulanmayarak eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı ve sanık ...'ın temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye kısmen uygun olarak, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanık hakkında cezayı aleyhe değiştirme yasağının dikkate alınmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19/01/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.