MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, müştekiye ait olan aracın depo kapak kilidini zorlamak suretiyle açarak mazot çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 142/1-e maddesi gereğince uygulama yapılması, her iki fıkradaki ceza sürelerinin aynı olması nedeniyle sonuca etkili olmadığından, sanığın müştekilere ait kamyonun yakıt deposundan mazot çaldığı olayda, 22.01.2013 tarihli olay yakalama ve muhafaza altına alma tutanağına ve müştekinin beyanına göre bir kısım mazotun yere dökülmüş olduğunun anlaşılması karşısında; eylemin tamamlandığı gözetilmeden sanık hakkında TCK"nın 35. maddesinde düzenlenen teşebbüs hükümleri uygulanarak eksik ceza tayini ve sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamda TCK"nın 58. maddesinin uygulanması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir olduğunun gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Suça konu mazotun rızai iade sonucunda değil, kolluk görevlileri tarafından sanığın takip edilmesi ve bir şeyler sakladığı hususunda şüphe duyulması üzerine mazotun saklandığı alana gidildiği ve ele geçirildiğinin anlaşılması karşısında, etkin pişmanlık koşullarının oluşmadığı anlaşılmakla; etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına ilişkin tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 17.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.