Danıştay 3. Daire 2018/6161 Esas 2021/6314 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/6161
Karar No : 2021/6314

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:... K:... sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, muris ...'nın faiz karşılığı borç para vermek suretiyle yasa dışı ikrazatçılık faaliyetinden elde ettiği gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı yönünde saptamalar içeren vergi tekniği raporunun done alındığı takdir komisyonu kararına dayanılarak mirasçı sıfatıyla 2013 yılı için re'sen salınan gelir vergisi ile aynı yılın Ekim-Aralık dönemi için re'sen salınan geçici verginin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Muris ...'nın ikrazatçılık faaliyetinde bulunduğu ve bu yolla elde ettiği gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı hususu, her türlü şüpheden uzak, yeterli ve somut olarak ortaya konulamadığından davacı adına mirasçı sıfatıyla yapılan tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu vergiler kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Muris ... hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda bu kişinin 2013 yılında yasa dışı ikrazatçılık faaliyetinde bulunarak elde ettiği faiz gelirini kayıt dışı bıraktığının tespit edildiği, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 9. maddesi gereğince vergiyi doğuran olayın kanunlarla yasak edilmiş bulunmasının mükellefiyeti ve vergi sorumluluğunu ortadan kaldırmayacağı, mükellefin borç verme faaliyetini süreklilik arz edecek şekilde yapması nedeniyle elde ettiği gelirin ticari kazanç sayılacağı ve ticari kazanca ilişkin esaslara göre vergilendirilmesi gerektiği, aynı Kanun'un mükerrer 120. maddesi gereğince ilgili dönemlere ait beyan edilmesi gereken geçici verginin %10'u aşan tutarda eksik beyan edilmesi halinde aşan kısmın ikmalen veya re'sen tarhiyata konu edileceği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmekteidir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 21/12/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.