MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
S.SÜRÜKLENEN ÇOCUKLAR : ..., ...
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemeninin incelenmesinde
Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan TCK"nın 142/1-b, 116/2, 31/2 maddelerinde belirtilen suç için öngörülen cezaların üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e, 66/2. maddelerinde belirtilen 4 yıllık dava zamanaşımının, ilk mahkumiyet hükmünün verildiği 18/06/2013 tarihinden itibaren 16/11/2017 tarihli hüküm tarihine kadar geçtiği gözetilerek; davanın zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davalarının, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
II- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yöbelik temyiz istemeninin incelenmesinde
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
III- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde


İşyeri dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle, suça sürüklenen çocuklar hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış,Yapılan duruşmaya toplanan delillere mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine göre diğer itirazlar yerinde görülmemiştir, ancak;
TCK"nın 50/3. maddesinde daha önce hapis cezası ile mahkum olmayan 18 yaşını doldurmamış çocukların mahkum edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezalarının aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrileceği belirtilmiş, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106/4. maddesinde "Çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu ceza hapse çevrilemez, bu takdirde onbirinci fıkra hükmü uygulanır." şeklinde düzenleme yapılmıştır. Her ne kadar TCK"nın 50/6. maddesinde seçenek tedbirin yerine getirilmemesi halinde tedbire çevrilen kısa süreli hapis cezasının tamamen veya kısmen infazına karar verileceği belirtilmiş ise de, yukarıda açıklanan düzenlemeler karşısında TCK"nın 50/6. maddesinin çocuklar yönünden uygulanamayacağı, hükmolunan seçenek tedbirin yerine getirilmemesi halinde diğer seçenek tedbirlerden birine veya adli para cezasına karar verilebileceği sonucuna varılmaktadır. Bu itibarla kısa süreli hapis cezasından çevrilen seçenek tedbirin yerine getirilmemesi halinde hapis cezasının tamamen veya kısmen infaz edileceği ihtarı yapılamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı CMUK"nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasındaki ""İnfaza başladıktan sonra denetimlik serbestlik ve yardım merkezi şube müdürlüğünce görevlendirilen denetim görevlisi veya denetim memuru tarafından hazırlanan denetleme planına şube müdürlüğünün uyarısına rağmen uyulmaması halinde, kısa süreli hapis cezasının kısmen veya tamamen infazına."" ibarelerinin hükümden çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.